Zasady rozwiązywania stosunku pracy w przypadku likwidacji lub reorganizacji urzędu są zgodne z konstytucją orzekł Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 12 lipca 2011 roku.
Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone wnioski Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczące zasad rozwiązywania stosunku pracy w przypadku likwidacji lub reorganizacji urzędu.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:
1) art. 164 ust. 3 i art. 166 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko,
2) art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw,
3) art. 98 ust. 9, art. 99 ust. 9 i art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych,
- są zgodne z art. 2, art. 24, art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 konstytucji.
Zdanie odrębne zgłosił sędzia TK Wojciech Hermeliński.
Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego analiza przepisów art. 164 i art. 166 o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazuje, że określona w nich konstrukcja normatywna wygaśnięcia stosunków pracy nie może być oceniana jako zaskoczenie dla pracowników, których dotyczy.
Nie można jej uznać jako naruszającej nadmiernie ich bezpieczeństwo prawne. Regulacja prawna wynikająca z przepisów art. 19 ustawy o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw nie narusza bezpieczeństwa prawnego pracowników, a przez to zasady ochrony zaufania obywateli do państwa i prawa w stopniu uzasadniającym stwierdzenie niekonstytucyjności. Trybunał nie dostrzegł w tych regulacjach prawnych zaskoczenia pracowników, nie można też stwierdzić, że przepisy te stanowią swoistą pułapkę dla pracowników. Taka ocena dotyczy też zaskarżonych przepisów wprowadzających ustawę o finansach publicznych.
Wprowadzone w zaskarżonych przepisach zróżnicowanie polegające na potraktowaniu pracowników w ten sposób, że jednym z nich pracodawca proponuje nowe warunki pracy lub płacy, a innym nie, nie narusza - co Trybunał podkreślił - zasady równości i równego traktowania. Zróżnicowanie to jest bowiem dopuszczalne ze względu na charakter i cel ustaw reformujących administracje publiczną, w których zawarte są zaskarżone przepisy.
Celem tych ustaw stanowionych przez demokratycznie legitymowanego ustawodawcę, w ramach przysługującej mu swobody legislacyjnej, jest dostosowanie struktur administracji publicznej do zadań i celów polityki państwa. W ramach swobody legislacyjnej ustawodawcy, ustawom reformującym administrację publiczną przysługuje domniemanie, że będą lepiej służyć rzetelności i sprawności działania instytucji publicznych, a więc wolności konstytucyjnych wynikających z preambuły konstytucji.
Trybunał stwierdził, że ograniczenie zakresu kontroli sądowej oznacza ograniczenie prawa dostępu do sądu w zakresie badania przez sąd okoliczności związanych z ustaniem stosunku pracy. Jest to więc ograniczenie materialnoprawne dostępu do sądu. Jednakże takie ograniczenie wynika z istoty wygaśnięcia stosunku pracy z mocy prawa, konstrukcji normatywnej dopuszczalnej na gruncie konstytucji. Zaskarżone regulacje nie powodują natomiast formalnego ograniczenia prawa do sądu.
PS/źródło:TK
Zobacz także: