Do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka zwrócił się Pan Włodzimierz W. prosząc o zainteresowanie jego sprawą. Podnosił on, iż został zatrzymany dnia 2 kwietnia 2008 roku i od tego czasu bezzasadnie stosowany był wobec niego najsurowszy środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.

Helsińska Fundacja Praw Człowieka sporządziła wstępną opinię prawną w przedmiocie zasadności dalszego stosowania tegoż środka zapobiegawczego oraz przedstawiającą standardy stosowania tymczasowego aresztowania w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu.
Dnia 14 maja 2009 r. Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju zwolnił z aresztu Pana Włodzimierza W. uznając, iż nie zachodzą przesłanki uzasadniające dalsze stosowanie tego najsurowszego środka zapobiegawczego.

Na uwagę zasługuje fakt, iż 28 kwietnia 2009 r., kiedy to sąd utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie z dn. 31 marca 2009 r. (przedłużające stosowanie tymczasowego aresztowania do dn. 2 czerwca 2009 r.), prokurator oznajmił, iż będzie domagać się dla oskarżonego kary 3 lat pozbawienia wolności. Nie była więc spełniona również przesłanka z art. 258 § 2 KPK, gdyż – zgodnie z tym, co podniósł w zażaleniu na wspomniane wyżej postanowienie adwokat oskarżonego – grożąca Włodzimierzowi W. surowa kara nie miała charakteru realnego. Należy raz jeszcze podkreślić, iż zagrożenie bezprawnego wpływania na prawidłowy tok postępowania nie może być jedynie hipotetyczne, lecz musi być uzasadnione poprzez wskazanie w materiale dowodowym konkretnych okoliczności i faktów to uzasadniających. Tymczasowe aresztowanie jest najsurowszym środkiem zapobiegawczym, pozbawiającym człowieka wolności osobistej i winno być stosowane ostatecznie, gdy inne środki zapobiegawcze okazałaby się niewystarczające. Sądy w żadnym postanowieniu w przedmiotowej sprawie nie rozważyły, czy nieizolacyjne środki zapobiegawcze nie byłby wystarczające dla zabezpieczenia toczącego się postępowania.


HFPCz/AS

Zobacz także:

ETPC: Wyrok w sprawie więźnia z Polski

Dwa istotne orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka