W dniu 25 czerwca 2013 r. Polska podpisała Międzynarodową konwencję ONZ w sprawie ochrony osób przed wymuszonym zaginięciem.
Jest to pierwsza powszechna umowa międzynarodowa kompleksowo poświęcona zagadnieniu wymuszonych zaginięć i ochronie ich ofiar. Podpisało ją 91 państw, a ratyfikowało 38, w tym 6 członków Unii Europejskiej.
Zgodnie z przepisami Konwencji wymuszone zaginięcie to zatrzymanie, areszt, porwanie lub inna forma pozbawienia wolności przez funkcjonariuszy państwa, czemu towarzyszy odmowa przyznania przez władze tego faktu i ukrywanie przed bliskimi prawdy o losie i miejscu pobytu osoby zaginionej. Zaprzeczając jakoby ofiara znajdowała się pod ich kontrolą, władze odmawiają jej wszelkich praw, w tym dostępu do sądu i uczciwego procesu, co sytuuje tę osobę poza ochroną prawa.
Zobacz: Konwencja ws. przemocy wobec kobiet podpisana
Konwencja zobowiązuje Państwa Strony do osądzenia i odpowiednio surowego ukarania sprawców wymuszonych zaginięć. Zakazuje przetrzymywania osób pozbawionych wolności bez kontaktu ze światem zewnętrznym, zwłaszcza z rodziną i prawnikiem. Powołuje także do życia składający się z niezależnych ekspertów Komitet do spraw Wymuszonych Zaginięć. Państwa składają mu raporty z jej wykonania, a osoby pokrzywdzone mogą składać tam skargi.
Związanie się Konwencją nie będzie wymagało od Polski daleko idącej zmiany przepisów, a będzie nakładać przede wszystkim obowiązki sprawozdawcze.
PS/źródło:MS
Zobacz także: