Justyna Kyć, aplikant radcowski,Kancelaria Ślązak, Zapiór i Wspólnicy.

W dniu 20 lutego 2013 r. wejdzie w życie nowelizacja p.z.p., której celem jest nie tylko wdrożenie do polskiego porządku prawnego tzw. dyrektywy obronnej, ale również wprowadzenie do p.z.p. zmian, których inspiracją były dotychczasowe doświadczenia związane ze stosowaniem tej ustawy.

W założeniu nowelizacja ta zmierza do wprowadzenia rozwiązań zapewniających zamawiającym większą elastyczność przy udzielaniu zamówień publicznych, zwiększenie transparentności udzielania zamówień publicznych, wsparcie rozwiązań innowacyjnych, wsparcie małych i średnich przedsiębiorstw oraz poszerzenie wartości rynku zamówień publicznych otwartych na konkurencję. Czy tak się naprawdę stanie? Spróbujmy odpowiedzieć na to pytanie przez pryzmat instytucji dialogu technicznego.

Z uzasadnienia do nowelizacji p.z.p. możemy dowiedzieć się, że zamówienia publiczne stanowią m.in. instrument wspierania innowacyjności. Z tego też powodu ustawa powinna w sposób szerszy niż dotychczas zachęcać zamawiających do wspierania innowacyjności. To właśnie w tym celu zaproponowano wprowadzenie do p.z.p. tzw. dialogu technicznego, który, w założeniu ustawodawcy, umożliwić ma zamawiającym uzyskanie doradztwa w zakresie najlepszych, najnowocześniejszych i najkorzystniejszych technicznie i organizacyjnie rozwiązań służących realizacji konkretnych potrzeb zamawiającego. Co więcej, z uzasadnienia projektu nowelizacji dowiadujemy się, że wprowadzenie dialogu technicznego jest istotne również ze względu na zwiększenie przejrzystości na etapie przygotowywania postępowania przetargowego.

Wobec licznych nadziei, jakie nasz ustawodawca wiąże z wprowadzeniem do p.z.p. dialogu technicznego celowym jest przybliżenie charakteru tej instytucji. Otóż normy dotyczące dialogu technicznego przewidują już dyrektywy klasyczna i sektorowa, co oznacza, że przepisy te można stosować mimo braku formalnej implementacji. Teoretycznie więc dialog techniczny nie jest niczym nowym, co więcej jest on z powodzeniem stosowany w innych krajach UE, w szczególności w Wielkiej Brytanii. W skrócie polega on na dyskutowaniu specyfikacji technicznych z podmiotami zewnętrznymi (w tym z potencjalnymi wykonawcami) przed wszczęciem procedury o udzielenie zamówienia publicznego. Przy wykorzystaniu dialogu technicznego, zamawiający mogą korzystać z doradztwa, które może znaleźć zastosowanie w trakcie przygotowywania specyfikacji, pod warunkiem jednak, że takie doradztwo nie spowoduje ograniczenia konkurencji. Dialog techniczny ma znaleźć zastosowanie w sytuacji, gdy zamawiający nie dysponuje specjalistyczną wiedzą w zakresie nowoczesnych rozwiązań i technologii innowacyjnych dostępnych na rynku. W takim przypadku, zamawiający powinien mieć możliwość zwrócenia się do profesjonalistów, w tym m.in. firm zewnętrznych wyspecjalizowanych w danej dziedzinie, aby jak najpełniej zbadać potrzeby zamawiającego i odnaleźć najbardziej dla niego korzystne rozwiązania. Trzeba też pamiętać, że dialog techniczny nie jest trybem udzielenia zamówienia publicznego.

Dialog techniczny ma zatem za zadanie pomóc instytucji publicznej w opracowaniu specyfikacji technicznej, przy pomocy potencjalnych wykonawców, którzy niejednokrotnie są lepiej zorientowani w dostępności, potencjale, cenach, warunkach sprzedaży oraz dostępnych technologiach. Dialog ten daje jednocześnie możliwość zbadania opinii rynku i rozwiązań, które są na nim dostępne już na etapie poprzedzającym postępowanie o udzielenie zamówienia. Dialog służyć ma identyfikacji tych rozwiązań, które maksymalnie uwzględniają potrzeby zamawiającego i które powinny zostać odzwierciedlone w SIWZ.

Należy pamiętać, że przeprowadzenie przez zamawiającego dialogu technicznego z wybranymi ekspertami nie może dawać potencjalnemu wykonawcy przewagi nad konkurentami. Niedopuszczalna jest więc praktyka takiego prowadzenia dialogu, aby ustalić w specyfikacji technicznej takie wymogi, które będzie w stanie spełnić tylko jeden wykonawca. Prowadzenie dialogu technicznego nie może bowiem naruszać zasady uczciwej konkurencji.

W dialogu technicznym wielu ekspertów upatruje instrument wsparcia rozwiązań innowacyjnych, który pozwoli na efektywne wykorzystanie systemu zamówień publicznych dla kreowania popytu na produkty innowacyjne. Dialog techniczny ma przede wszystkim pomóc zamawiającym w tworzeniu takich specyfikacji technicznych, które pozostawią wykonawcom możliwie dużo swobody w przedstawianiu innowacyjnych rozwiązań. W założeniu dialog umożliwić ma wyeksponowanie kryterium innowacyjności i nowoczesności oferowanych przez wykonawców produktów lub usług w miejsce stosowanego obecnie kryterium najniższej ceny. Dialog techniczny będzie dobrym rozwiązaniem dla wszystkich tych zamawiających, którzy organizując postępowania o udzielenie zamówienia publicznego nie dysponują wystarczającą, specjalistyczną wiedzą dotyczącą rozwiązań funkcjonujących na rynku.