Rada powiatu w drodze uchwały postanowiła, że wysokość opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdu usuniętego z drogi oraz wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu ponosi właściciel pojazdu, a wymienione wpływy stanowią dochód powiatu.
Zdaniem wojewody dolnośląskiego rada źle zinterpretowała przepisy ustawowe i poczynione rozstrzygnięcie powzięte zostało z istotnym naruszeniem art. 130a ust. 6e oraz art.130a ust. 6i ustawy z dnia 20 czerwca 2007 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 108, poz. 908 ze zm.).
Zgodnie z przedstawionymi regulacjami koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania ponosi osoba, która była właścicielem pojazdu w dniu wydania dyspozycji jego usunięcia. Jeżeli jednak w chwili usunięcia pojazd znajdował się we władaniu osoby dysponującej nim na podstawie innego niż własność tytułu prawnego, osoba ta jest zobowiązana solidarnie do pokrycia kosztów (art. 130a ust. 10i).
Wojewoda podkreślił, że rada obciążając kosztami i opłatami wyłącznie właściciela pojazdu zmodyfikowała przepisy rangi ustawowej, do czego nie jest uprawniona. Każde jej działanie musi opierać się bowiem na podstawie i w granicach obowiązującego prawa. Wynika to z regulacji zawartych w art. 94 konstytucji. Przepisy rozdziału III konstytucji wyraźnie wskazują na hierarchię aktów prawnych. W ich świetle ustawa i rozporządzenie są aktami prawnym hierarchicznie wyższymi od aktów prawnych organów samorządu terytorialnego. Oznacza to, że akty prawa miejscowego nie mogą być z nimi sprzeczne.
Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody dolnośląskiego NR NK-N.4131. 417.2011.AS2-1
