Miasto nie może uzależniać wydania z magazynu rzeczy usuniętych z miejsca, w którym handel jest niedozwolony, od uiszczenia opłaty za ich przechowywanie.
Zarządzenie prezydenta miasta określające zasady postępowania w przypadku naruszenia posiadania nieruchomości należących do miasta przez osoby prowadzące handel w miejscach innych niż wyznaczone zostało unieważnione przez wojewodę łódzkiego.
Zgodnie z treścią załącznika do zarządzenia w przypadku naruszenia posiadania miejskiej nieruchomości przez osobę prowadzą- cą na jej terenie handel, upoważniony do działania w trybie art. 343 par. 2 kodeksu cywilnego pracownik urzędu miasta wzywał tę osobę do niezwłocznego opuszczenia zajmowanego miejsca wraz ze wszystkimi sprzedawanymi rzeczami. W przypadku niezastosowania się do tego wezwania pracownik miał usunąć rzeczy z terenu nieruchomości i przewieźć je w workach do magazynu. Zwrot rzeczy następował na wniosek właściciela. We wniosku należało wskazać tytuł prawny do tych rzeczy. Ponadto właściciel musiał okazać pokwitowanie i opłacić ryczałtowe koszty przechowania rzeczy. Koszty zostały ustalone w wysokości 1 zł od worka dziennie.
Organ nadzoru uznał, że zarządzenie to zostało wydane z naruszeniem przepisów art. 342 i 343 par. 2 k.c. Zgodnie z art. 343 par. 2 k.c. posiadacz nieruchomości może niezwłocznie po samowolnym naruszeniu posiadania przywrócić własnym działaniem stan poprzedni. Nie może stosować przy tym przemocy względem tych osób. Ustanowiona w tym przepisie instytucja dozwolonej samopomocy ma na celu odzyskanie utraconego posiadania nieruchomości. Wojewoda wyjaśnił, że ustawodawca wyraźnie wskazał, że granice działania w ramach dozwolonej samopomocy są wyznaczane przez jej cel, czyli przywrócenie stanu poprzedniego. Oznacza to, że posiadacz nieruchomości nie może czynić nic ponadto, co jest konieczne do przywrócenia posiadania nieruchomości.
Wojewoda uznał za bezprawne zapisy, które uzależniają wydanie rzeczy ruchomych z magazynu od uiszczenia opłaty ryczałtowej za przechowywanie rzeczy. Brak jest podstaw prawnych do żądania opłaty za bezumowne przechowywanie rzeczy, do którego doszło w wyniku niezgodnego z prawem naruszenia posiadania.
PKN-I.4131.460.2011