Sąd może zawiesić toczące się postępowanie, nawet gdy nie domagają się tego strony. Zawsze musi to zrobić w razie śmierci strony lub jej pełnomocnika ustawowego.
Toczące się postępowanie może zostać przez sąd zawieszone z urzędu albo na zgodny wniosek stron. Zawsze sąd musi je zawiesić, gdy umrze powód lub pozwany, lub ich przedstawiciel ustawowy, lub utracili oni zdolność procesową. Przyczyną zawieszenia obligatoryjnego jest m.in. ogłoszenie upadłości strony (gdy spór dotyczy przedmiotu, który wchodzi w skład masy upadłości), utracenie przez nią zdolności sądowej lub braki w składzie organów jednostki organizacyjnej, będącej stroną, uniemożliwiające jej działanie.
Natomiast sąd może zawiesić postępowanie, gdy rozstrzygnięcie jej zależy od tego, w jaki sposób zakończy się inna, która już się toczy, albo uzależnione jest od wcześniejszej decyzji organu administracji publicznej, bądź gdy osoba trzecia wystąpiła przeciwko obu stronom z interwencją główną. Oprócz tego sąd może zawiesić sprawę, gdy obie strony nie stawiły się na rozprawie albo nie był obecny powód, a wcześniej nie zażądał, aby sprawę rozpoznano podczas jego nieobecności, a pozwany nie zgłosił wniosku o jej rozpoznanie. Przyczyną zawieszenia może być też niewłaściwe podanie adresów przez strony, np. brak adresu powoda lub pozwanego.