Uchwała rady określa w szczególności warunki udzielania bonifikat i wysokość stawek procentowych stosowanych przy sprzedaży nieruchomości, nie pozbawia zaś tego prawa określonej grupy najemców.
STAN FAKTYCZNY
Rada Miejska w Augustowie 26 kwietnia 2010 r. podjęła uchwałę nr XL/257/10 w sprawie określenia warunków udzielania bonifikat i wysokości stawek procentowych przy sprzedaży nieruchomości jako lokalu mieszkalnego. W par. 2 ust. 2 uchwały radni uregulowali kwestię dotyczącą nieudzielania określonej grupie najemców bonifikat przy sprzedaży lokali mieszkalnych. Zgodnie z postanowieniami uchwały bonifikata m.in. nie przysługiwała najemcy, jeżeli on lub jego współmałżonek w dniu złożenia wniosku (lub okresie ostatnich pięciu lat poprzedzających jego złożenie) o wykup lokalu posiadali tytuł prawny w postaci prawa własności, współwłasności do innego lokalu mieszkalnego, domu jednorodzinnego lub spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, położonych na obszarze kraju. Na obniżkę przy zakupie mieszkania nie mogli również liczyć najemcy, którzy mieli zaległości czynszowe lub w terminie dwóch lat przed złożeniem wniosku o wykup skorzystali z pomocy gminy w formie umorzenia należności przy spłacie zaległości czynszowych lub innych opłat związanych z korzystaniem z lokalu. Stosowana bonifikata nie przysługiwała również najemcom, którzy pobierali dodatek mieszkaniowy w okresie rocznym poprzedzającym złożenie wniosku o wykup.
Z UZASADNIENIA
W ocenie organu nadzoru przyjęte rozwiązanie pozostaje w sprzeczności z przywołanym w podstawie prawnej badanej uchwały art. 68 ust. 1b ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), zgodnie z którym w uchwale rady określa się warunki udzielania bonifikat i wysokość stawek procentowych. Tymczasem organ stanowiący gminy określił krąg podmiotów, którym nie przysługuje nabycie lokali mieszkalnych z zastosowaniem odpowiedniej bonifikaty. W konsekwencji zdaniem wojewody ustalił on generalną zasadę sprzedaży mienia komunalnego z uwzględnieniem jego nabycia w 100 proc. wartości nieruchomości. Takie zapisy uchwały wykraczają poza przyznaną radzie delegację do stanowienia prawa miejscowego.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym. W wyroku z 8 stycznia 2010 r. WSA w Gliwicach w sprawie o sygn. akt II SA/Gl 776/09, wskazał, że warunki udzielenia i wysokość bonifikaty nie stanowią zasad zbywania nieruchomości, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. (Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Nie mogły też być traktowane jako zasady zarządu mienia gminy (art. 40 ust. 2 pkt 3 tej ustawy), bo w tym względzie zakres kompetencji rady wynika z przywołanego wyżej art. 18 ust. 2 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. Takie stanowisko zdaniem wojewody jest tym bardziej uzasadnione, gdyż jak wynika nowelizacji art. 68 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2009 r. nr 206, poz. 1590 z późn. zm.), ustawodawca jednoznacznie przewidział, iż w treści uchwały rady określa się w szczególności warunki udzielania bonifikat i wysokość stawek procentowych. Oznacza to, że uchwała organu stanowiącego gminy została podjęta z przekroczeniem kompetencji.
Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody podlaskiego z 26 maja 2010 r. NK.II.DM.0911-95/2010