Dzięki timesharingowi można spędzić urlop w willi na śródziemnomorskiej wyspie bez wielkich wydatków.
Timesharing to rodzaj odpłatnego korzystania np. z apartamentu, mieszkania, obiektu turystycznego czy hotelu w oznaczonym czasie co roku. Stronami umowy są nabywca (korzystający, który jest konsumentem) i zbywca (przedsiębiorca, który nie musi być nawet właścicielem oferowanej nieruchomości). Przykładowo wczasowicz zawiera umowę timesharingu, na mocy której w latach 2010 – 2015 będzie odpłatnie korzystać z domu na Krecie od 15 do 30 września każdego roku.
Wkrótce do naszego prawa będą musiały być wprowadzone nowe przepisy dotyczące timesharingu. Polska najpóźniej do 23 lutego 2011 r. musi wdrożyć postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady, która zawiera wiele nowych rozwiązań korzystnych dla wypoczywających i zwiększa bezpieczeństwo korzystania z timesharingu.
Nowe przepisy wymagają, aby konsument został poinformowany przez przedsiębiorców zaangażowanych w organizację timesharingu o wszystkich istotnych elementach umów jeszcze przed ich zawarciem. Ma to się odbyć w sposób jasny i zrozumiały, nieodpłatnie, pisemnie lub na trwałym nośniku. Sama umowa musi zostać zawarta w formie pisemnej, i to w dwóch językach.
Okres, w którym konsument może bez dodatkowych kosztów odstąpić od umowy bez podawania przyczyn, wydłużono z 10 dni do dwóch tygodni.
Wyjeżdżający musi też wiedzieć, jakie przepisy i jakie sądy będą rozstrzygały ewentualne spory – polskie czy też w kraju, do którego wyjeżdża. Turysta z Polski nie będzie mógł się domagać, aby było to prawo i sądy naszego kraju. Jeśli tego nie zaakceptuje, będzie mógł zrezygnować z podpisywania umowy.
Nowa definicja nie jest związana z nieruchomością. Będzie więc obejmować również zakwaterowanie na barkach, w przyczepach kempingowych lub na statkach wycieczkowych. Jednak umowy, które nie zapewniają zakwaterowania (np. wynajem miejsc dla przyczep kempingowych), nie będą umowami typu timeshare.
Dyrektywa wprowadza też pojęcie umowy o długoterminowy produkt wakacyjny. Oznacza ona umowę zawartą na ponad rok, na podstawie której konsument za opłatą nabędzie prawo do otrzymywania zniżek lub innych korzyści związanych z zakwaterowaniem wraz z usługami związanymi z podróżą.