Właściciele restauracji i sklepów z alkoholem żądają, aby o lokalizacji ich firm nie decydowały wspólnoty mieszkaniowe. Domagają się również zezwoleń na sprzedaż detaliczną i hurtową wydawanych na czas nieokreślony.
Restauratorzy, sprzedawcy i inni przedsiębiorcy działający w branży spożywczej domagają się szybkiego usunięcia z ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi wymogu otrzymania zgody na działalność od użytkownika, zarządcy lub administratora budynku, w którym chcą prowadzić swój punkt gastronomiczny. Przedsiębiorcy twierdzą, że taki wymóg godzi w bezpieczeństwo inwestowania przez nich w lokale handlowe.

Stabilność umów

Przedstawiciele firm zwracają też uwagę na niekorzystny dla nich wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt. II GSK 274/2006), który określił, na czym polega ta zgoda. Zdaniem sądu jest to wypowiedź właściwego podmiotu, czyli na przykład wspólnoty mieszkaniowej, pochodząca z czasu rozpatrywania wniosku złożonego wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta. Godzi to w stabilność wieloletnich umów najmu, które zawarli wcześniej, na przykład jeszcze zanim wygasło poprzednie zezwolenie na obrót alkoholem.
Przedsiębiorcy skupieni wokół PKPP Lewiatan twierdzą, że w takiej sytuacji zawarcie nawet wieloletniej umowy nie daje im żadnej pewności inwestycji, bo w rzeczywistości są skazani na dyktat wspólnot mieszkaniowych. Natomiast wspólnoty często uzależniają udzielenie zgody od uiszczenia jakiegoś haraczu na swoją rzecz, co z kolei prowadzi do zamknięcia placówki i naraża inwestora na straty.



Dłuższe zezwolenia

– Ustawa o wychowaniu w trzeźwości narusza też przepisy Dyrektywy 2006/123/WE. Przepisy unijne przewidują, że zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych udzielane jest na czas nieokreślony, natomiast w Polsce, składając wniosek o wydanie zezwolenia na sprzedaż hurtową lub detaliczną, przedsiębiorca musi zawnioskować również, na jaki okres chce je uzyska – zwraca uwagę Katarzyna Urbańska z PKPP Lewiatan.
Dlatego przedsiębiorcy proponują, aby znowelizować art. 9 ust. 3b pkt 6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i wprowadzić zasadę, aby zezwolenia wydawane były na czas nieoznaczony.

Bariery dla firm

Przedsiębiorcy zwracają uwagę na procedury, które utrudniają sprzedaż alkoholu w sklepach. Są to: obowiązek zaopatrywania każdego stoiska w odrębną kasę fiskalną oraz wymóg określania we wniosku o zezwolenie miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Obowiązek wykonywania działalności wyłącznie we wskazanych w zezwoleniu miejscach jest sprzeczny z przepisami unijnymi. Dyrektywa 2006/123/WE stanowi, że zezwolenie zapewni usługodawcy możliwość podjęcia lub prowadzenia działalności usługowej na terenie całego państwa.