Wprowadzenie do polskiego prawa definicji handlu ludźmi i niewolnictwa oraz doprecyzowanie odpowiedzialności karnej dowódców za zbrodnie popełnione przez podwładnych przewiduje nowela Kodeksu karnego, którą w środę ma zająć się Sejm.

Pierwsze czytanie projektu odbyło się w październiku ubiegłego roku, nad projektem pracowała sejmowa Komisja Nadzwyczajna do Spraw Zmian w Kodyfikacjach.

Jak uzasadniał resort sprawiedliwości, konieczność znowelizowania Kodeksu karnego wynika z ratyfikowanych przez Polskę umów międzynarodowych. Przyjęcie definicji handlu ludźmi i niewolnictwa ułatwić ma ściganie i walkę z tego typu przestępstwami.

W myśl wprowadzanej definicji "handlem ludźmi" jest: werbowanie, transport, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby, w celu jej wykorzystania, z zastosowaniem - groźby lub użyciem siły bądź innych form przymusu, uprowadzenia, oszustwa, podstępu, nadużycia władzy lub wykorzystania słabości, wręczenia lub przyjęcia płatności lub korzyści dla uzyskania zgody osoby sprawującej kontrolę nad tą osobą. Wykorzystanie może obejmować prostytucję lub inne formy nadużyć seksualnych, przymusową pracę lub służbę, niewolnictwo lub praktyki podobne do niewolnictwa, zniewolenie albo usunięcie organów.

"Osobę taką traktuje się jak sprawcę tych czynów, a nie jak pomocnika"

Natomiast "niewolnictwem" - zgodnie z definicją zawartą w projekcie nowelizacji ustawy - jest stan zależności, w którym człowiek jest traktowany jak przedmiot własności.

Projektowane przepisy określają także odpowiedzialność karną osób sprawujących kontrolę nad siłami zbrojnymi, np. dowódców lub innych przełożonych, które umyślnie dopuszczają do zbrodni dokonywanych przez podwładnych. "Osobę taką traktuje się jak sprawcę tych czynów, a nie jak pomocnika" - zaznaczono w uzasadnieniu.

Wdrożenie do polskiego prawa pojęcia handel ludźmi wynika z ratyfikowanego przez Polskę w 2003 r. protokołu "o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi", zwanego powszechnie protokołem z Palermo, uzupełniającego Konwencję ONZ przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 2000 r. Inny dokument międzynarodowy dotyczący tej kwestii to konwencja Rady Europy ws. działań przeciwko handlowi ludźmi, sporządzona w Warszawie w 2005 r., zwana Konwencją Warszawską.



Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego nakazuje ściganie nowych przestępstw nieznanych prawu karnemu międzynarodowemu (m.in. przestępstwa seksualne, wymuszone zaginięcia osób), konieczne więc było uzupełnienie katalogu przestępstw w polskim Kodeksie karnym.

Statut MTK mówi m.in. o przestępstwach przeciwko ludzkości. Kodeks karny w katalogu przestępstw przeciwko pokojowi, ludzkości oraz wojennych nie zawiera przepisów, których zakres odpowiadałby tym opisanym w Statucie - stąd potrzeba dostosowania prawa. W prawie karnym międzynarodowym przyjmuje się, że dany czyn można uznać za przestępstwo przeciwko ludzkości, jeżeli stanowi część polityki państwa albo zakrojonej na szeroką skalę lub systematycznej praktyki - termin ten odnosi się do organizacji lub grupy politycznej.

Statut przewiduje zakaz wcielania albo werbowania do sił zbrojnych dzieci poniżej 15. roku życia

Statut przewiduje zakaz wcielania albo werbowania do sił zbrojnych dzieci poniżej 15. roku życia. Projektowany w nowelizacji przepis przewiduje zaś rozszerzenie tego zakazu na osoby poniżej 18. roku życia. Przyjęte rozwiązanie jest wynikiem ratyfikowania przez Polskę Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne z 2000 r.

Zgodnie ze Statutem MTK przewidziano w polskim prawie odpowiedzialność karną osób biorących udział w masowym zamachu skierowanym przeciwko ludności cywilnej, podjętym w celu wykonania lub wsparcia polityki państwa lub organizacji. W artykule tym wyszczególniono rodzaje czynów wobec ludności cywilnej, jakie będą podlegały karze, np. zabójstwo, tortury, niewolnictwo, doprowadzenie do obcowania płciowego, stworzenie ludziom warunków zagrażających ich biologicznej egzystencji, prześladowanie z pobudek politycznych, rasowych, etnicznych itp.

Do kodeksu wprowadzono również przepisy nakazujące ściganie przestępstw popełnionych przeciwko pracownikom międzynarodowych trybunałów karnych. Zgodnie z proponowanymi zmianami, karze więzienia od 5 do 25 lat, będzie podlegać atakowanie w czasie działań zbrojnych strefy zdemilitaryzowanej.