Przedsiębiorcy mogą wpisywać nierzetelnych kontrahentów na listy dłużników prowadzone przez biura informacji gospodarczych. Mogą na nie także wpisywać swoich klientów konsumentów, którzy nie spłacają wobec nich terminowo zobowiązań.
W czasach kryzysu bazy biur informacji gospodarczych są szczególnie przydatne w praktyce prowadzenia działalności gospodarczej. Ograniczają ryzyko nietrafnych decyzji biznesowych, pomagają ustalić wiarygodność i rzetelność kontrahentów oraz klientów. Do baz można też przekazywać dane pozytywne (o terminowym wywiązywaniu się ze zobowiązań) oraz dane o posłużeniu się podrobionym lub cudzym dokumentem.
Na rynku działają trzy biura informacji gospodarczych: Krajowy Rejestr Długów BIG, Europejski Rejestr Informacji Finansowej BIG oraz Infomonitor BIG. Tylko one mają prawo pośredniczyć w udostępnianiu informacji gospodarczych, a więc mają wyłączność na przyjmowanie, przechowywanie i ujawnianie informacji.

Informacje od przedsiębiorców

Dziś informacje gospodarcze do BIG-ów mogą przekazywać tylko przedsiębiorcy. Z tym że nie chodzi tylko o przedsiębiorców określonych w ustawie z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2007 r. nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Na potrzeby ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych stworzono specjalną, szerszą definicję przedsiębiorcy, która obejmuje także inne podmioty wyraźnie wymienione w przepisach, takie jak: spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa, wspólnota mieszkaniowa oraz spółdzielnia mieszkaniowa w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych jej członków, Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w zakresie administrowania nieruchomościami, a także organ wierzyciela w rozumieniu ustawy z 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.
Przedsiębiorca może przekazywać informacje gospodarcze w celu ich ujawnienia, jeżeli zawarł z biurem odpowiednią umowę. Umowa musi być sporządzona na piśmie pod rygorem nieważności. Do BIG-ów można przekazywać tylko ściśle określone informacje gospodarcze. Należą do nich: zobowiązania konsumentów powstałe z tytułu umowy o kredyt konsumencki lub umowy o przewóz osób w regularnej komunikacji publicznej oraz zobowiązania przedsiębiorców powstałe z tytułu umowy związanej z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Przedsiębiorca powinien podać swoje oznaczenie, siedzibę i adres, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz takie same dane dotyczące dłużnika przedsiębiorcy albo podstawowe dane o dłużniku konsumencie.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Jak wpisać dłużnika na czarną listę.