Uniemożliwienie nabycia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego alimenciarzowi, zdolnemu do pracy, ale niezatrudnionemu ze względu na konieczność opieki nad innym niż jego dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny jest niezgodne z konstytucją - orzekł Trybunał Konstytucyjny.

W piątek Trybunał rozpoznał pytania prawne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w tej sprawie.

TK stwierdził, że w kwestionowanym przepisie "mamy do czynienia z pominięciem legislacyjnym, zawężającym w sposób niezgodny z Konstytucją krąg osób uprawnionych do nabycia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego".

"Przepis ten pomija możliwość nabycia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego przez osoby rezygnujące z aktywności zawodowej ze względu na konieczność sprawowania opieki nad innym niż jej dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny, wobec którego obciążone są obowiązkiem alimentacyjnym" - podkreślono.

"Na ustawodawcy ciąży obowiązek takiego ukształtowania przepisów, aby nie sprzyjały one nadużyciom"

"Trudności w ustaleniu rzeczywistego sprawowania opieki i pielęgnowania osoby niepełnosprawnej, ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz koniecznością stałego współudziału opiekuna w procesie leczenia nie mogą stanowić wystarczającej przesłanki odstąpienia od zasady równego traktowania podmiotów znajdujących się w sytuacji podobnej" - uznał TK.

Jak podkreślono, "na ustawodawcy ciąży obowiązek takiego ukształtowania przepisów, aby nie sprzyjały one nadużyciom".

Trybunał Konstytucyjny zwrócił uwagę, że orzeczenie o niekonstytucyjności dotyczy wyłącznie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych. "Do organów stosujących przepisy o świadczeniu pielęgnacyjnym należeć będzie ocena skutków stwierdzenia niekonstytucyjności zaskarżonego przepisu art. 17 ust. 1, w konfrontacji z innymi przesłankami określającymi prawo do świadczenia pielęgnacyjnego" - podkreślono.