Telekomunikacja Polska zawarła w umowie o świadczenie usług oferty multipakiet TP niekorzystny zapis, wyłączający możliwość dochodzenia odszkodowania, w przypadku gdy przerwa w świadczeniu usług jest krótsza niż 36 godzin.

Umowa telekomunikacyjna Telekomunikacja Polska zawarła w umowie o świadczenie usług oferty multipakiet TP niekorzystny zapis, wyłączający możliwość dochodzenia odszkodowania, w przypadku gdy przerwa w świadczeniu usług jest krótsza niż 36 godzin.
Przed zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych należy pamiętać, ze zgodnie z prawem telekomunikacyjnym tworzy ją kilka dokumentów, które w całości składają się na właściwą umowę. Składnikami umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych powinny być: część ogólna określająca strony, przedmiot umowy, niektóre warunki jej świadczenia, regulamin, który zawiera szczegółowe warunki świadczenia umowy, oraz cennik.
Analiza umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych to analiza wszystkich jej elementów. W praktyce można się spotkać z tym, że w samym formularzu umowy, jak i w regulaminie, a nawet w cenniku znajdują się zapisy regulujące te same kwestie, tylko w innym zakresie.
Analizując umowę o świadczenie usług oferty multipakiet TP w paragrafie pierwszym natknęliśmy się na zapis, zgodnie z którym przedmiotem umowy jest świadczenie przez TP oferty w zakresie i na warunkach określonych w regulaminie świadczenia oferty oraz cenniku oferty. Regulamin i cennik są dostępne na stronie internetowej www.tp.pl oraz w salonach sprzedaży. Warto zatem mieć na uwadze, że w przypadku zmiany cennika bądź regulaminu świadczenia usługi zmiany te będą nas również obowiązywać. Jednak zgodnie z przepisami prawa telekomunikacyjnego oraz utrwalonym orzecznictwem zmiany regulaminu lub cennika powinny być dostarczone drugiej stronie umowy. Dostarczenie zmian powinno nastąpić w odpowiednim terminie, umożliwiającym konsumentowi możliwość wypowiedzenia umowy, w przypadku gdy nowe postanowienia nie zyskają jego aprobaty. W przypadku rozwiązania umowy konsument nie może ponosić żadnych kar i dodatkowych opłat. Telekomunikacja Polska powinna zatem informować swoich kontrahentów o zmianach w treści regulaminu bądź cennika. Nie może jedynie odsyłać do stron internetowych.
Kolejnym postanowieniem umowy, które wzbudza wątpliwości, jest zapis par. 3 ust. 6, zgodnie z którym abonent zobowiązany jest do uiszczenia opłaty określonej w cenniku w przypadku uszkodzenia zestawu instalacyjnego livebox lub dekodera i karty z przyczyn innych niż ukryte wady techniczne. Postanowienie umowy odsyła do cennika oferty. Cennik nie może przewidywać zatem opłaty rażąco wygórowanej. W przeciwnym wypadku takie postanowienie nie będzie wiązało konsumenta.
Ograniczona odpowiedzialność
Duży niepokój wzbudza paragraf 4 ust. 8 umowy, zgodnie z którym TP może rozwiązać umowę o świadczenie oferty z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec okresu rozliczeniowego w przypadku zaprzestania świadczenia oferty lub braku możliwości jej świadczenia ze względu na warunki techniczne. Koniecznym warunkiem zawarcia umowy jest znajdowanie się linii abonenckiej w zakresie technicznym usługi. Wynika z tego, że przy podpisywaniu umowy o świadczenie usług istniały odpowiednie warunki techniczne do jej świadczenia. Możliwość wypowiedzenia umowy tylko przez Telekomunikację wskazuje, że brak odpowiednich warunków obciąża przedsiębiorcę - Telekomunikację. W takim przypadku Telekomunikacja powinna zapłacić odszkodowanie. Umowa nie zawiera takiego postanowienia. Znajdą zatem zastosowanie odpowiednie przepisy prawa telekomunikacyjnego, które odsyłają do kodeksu cywilnego. Na podstawie tych przepisów strona będzie mogła domagać się odszkodowania za niewykonanie zobowiązania.
Zgodnie z kolejnym postanowieniem umowy, kara umowna za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi nie przysługuje, jeżeli w okresie rozliczeniowym łączny czas przerwy był krótszy niż 36 godzin. Zgodnie z postanowieniami k.c. przedsiębiorca nie może wyłączyć możliwość dochodzenia odszkodowania. Postanowienia wyłączające lub ograniczające odpowiedzialność względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania są niedozwolonymi postanowieniami umownymi i nie wiążą konsumenta.
Zmiana danych osobowych
Kolejnym postanowieniem umowy, który budzi nasze wątpliwości, jest par. 13 ust. 1, który przewiduje obowiązek konsumenta do poinformowania Telekomunikacji o każdorazowej zmianie swoich danych zawartych w umowie, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian. W przypadku nie poinformowania o zmianie adresu lub innych danych wszelka korespondencja, wysłana przez Telekomunikację będzie uważana za skutecznie doręczoną. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wielokrotnie wskazywał, że przedsiębiorca nie może zwolnić się z obowiązku faktycznego doręczenia korespondencji. Takie zapisy w innych umowach były uznawane przez UOKiK za niedozwolone klauzule umowne.
Warto zauważyć, że im dokładniej przeczytamy wszystkie dokumenty umowy, tym łatwiej będzie nam formułować swoje pytania i wątpliwości przedstawicielowi operatora.
3 KROKI
Klient TP, jeśli po dokonaniu analizy umowy, regulaminu i cennika świadczenia usług stwierdzi, że znajdują się w nich sprzeczne z jego prawami klauzule, powinien:
1 Zwrócić się do TP w trybie reklamacyjnym i wskazać, że w umowie, regulaminie, cenniku zawarła postanowienia niezgodne z prawem i wnioskować o ich zmianę
2 Jeśli rozmowa z instytucją nie poskutkuje, zwrócić się do miejskiego rzecznika konsumentów (w przypadku naruszenia indywidualnego interesu konsumenta) lub do UOKiK (prezes Urzędu zadecyduje, czy doszło do naruszenia zbiorowych interesów konsumentów)
3 Wnieść pozew do sądu o ustalenie, że wskazane przepisy w umowie i regulaminie bądź cenniku nie wiążą klienta, ponieważ rażąco naruszają jego interesy
Analiza krok po kroku
WĄTPLIWY ZAPIS UMOWY
Kara umowna za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi nie przysługuje, jeżeli w okresie rozliczeniowym łączny czas przerwy był krótszy niż 36 godzin
CO TO OZNACZA
Konsument w przypadku braku świadczenia usługi nie będzie mógł dochodzić odszkodowania, jeżeli czas przerwy był krótszy niż 36 godzin.
CZY JEST ZGODNY Z PRAWEM
NIE
Zgodnie z art. 3853 kodeksu cywilnego w razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które w szczególności wyłączają lub istotnie ograniczają odpowiedzialność względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania. To postanowienie narusza ekonomiczne interesy konsumentów, tak więc zgodnie z art. 3851 kodeksu cywilnego nie wiążą klienta Telekomunikacji.
REKOMENDACJA DLA KLIENTA
Klient przed podpisaniem umowy powinien spróbować negocjować z Telekomunikacją Polską zmianę niekorzystnych dla niego zapisów w umowie.
REKOMENDACJA DLA POŚREDNIKA
Telekomunikacja Polska powinna usunąć niezgodny z prawem oraz niekorzystny dla klientów zapis.
ŁUKASZ SOBIECH
OPINIE
WOJCIECH JĘDRZYŃSKI
radca prawny, partner w Kancelarii Prawnej Chałas i Partnerzy
Powszechną praktyką jest świadczenie usługi w ramach określonej promocji. Wybierając usługę w ramach promocji, nie kierujmy się wyłącznie reklamą lub ogólnymi informacjami przedstawiciela operatora na temat jej warunków. W takim bowiem przypadku zapoznamy się tylko z informacjami korzystnymi (lub korzystnie przedstawionymi) dla klienta. Warunki każdej promocji obowiązkowo muszą być ujęte w formę odrębnego regulaminu załączonego do umowy i tylko dokładna analiza tego dokumentu pozwoli nam uzyskać pełniejszą wiedzę na temat realnych warunków danej promocji i całej usługi. Bardzo istotne są wszystkie postanowienia umów dotyczące rozwiązania lub odstąpienia od umowy. Istnieje w tym zakresie pewien spór interesów pomiędzy operatorami a ich klientami. Zatem powinniśmy być uczuleni na długość obowiązywania umowy i możliwość jej bezkosztowego rozwiązania.
AGNIESZKA DOERING
Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Katowicach
Powszechną praktyką jest stosowanie przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych przy zawieraniu z konsumentami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wzorców umowy: regulaminów, regulaminów promocji, wzorów umów, które następnie wszystkie łącznie kształtują treść konkretnej umowy. Taki tryb zawierania umów niesie jednak ze sobą zagrożenie, że nie negocjowane indywidualnie z konsumentem postanowienia mogą godzić w jego interesy. Przykład niedozwolonego postanowienia umownego stanowi klauzula wyłączająca odpowiedzialność przedsiębiorcy za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy w ten sposób, że wskazuje się, iż kara umowna przysługuje konsumentowi wyłącznie wtedy, gdy łączny czas przerw w badanym okresie rozliczeniowym wyniósł co najmniej 36 godzin, podczas gdy przepisy prawa nakładają obowiązek dokonania pełnej rekompensaty.
Wojciech Jędrzyński, radca prawny, partner w Kancelarii Prawnej Chałas i Partnerzy / DGP
Agnieszka Doering, Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Katowicach / DGP