Nasza spółka ma pawilon handlowy. Prezydent miasta wszczął postępowanie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Na podstawie pomiarów stwierdzono przekroczenie norm. Włodarz wydał więc decyzję, w której określa dopuszczalny poziom hałasu przenikającego na tereny chronione akustycznie, tj. tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej.
Na jej podstawie moja firma została zobowiązana do przeprowadzania okresowych pomiarów hałasu w środowisku z częstotliwością raz na dwa lata w porze nocnej, czyli w godz. 6.00–22.00, oraz przekazywania tych wyników urzędowi. Nie zgadzam się z tym. Uważam, że pomiar poprzedzający wydanie decyzji został przeprowadzony nieprawidłowo. Został bowiem wykonany w jednym punkcie zlokalizowanym na terenie zabudowy usługowo-mieszkalnej bezpośrednio graniczącym z terenem sklepu, który uznano za miejsce pomiarowe o największym oddziaływaniu źródła hałasu. Czy zlokalizowanie wyłącznie jednego punktu pomiarowego nie narusza przepisów?
Nie, gdyż załącznik nr 7 rozporządzenia ministra środowiska z 30 października 2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody nie przewiduje bezwzględnego wymogu lokalizowania kilku punktów pomiarowych.
Zgodnie z tym załącznikiem (część B, ust. 2, pkt 2 a i b) punkty pomiarowe należy lokalizować na terenach objętych ochroną przed hałasem w ten sposób, aby przeprowadzone w nich pomiary pozwoliły na ustalenie miejsca o największym oddziaływaniu źródeł hałasu, których pomiary dotyczą. Na terenie zabudowanym punkty pomiarowe lokalizuje się:
a) przy elewacji budynków objętych ochroną przed hałasem w związku z wypełnianiem funkcji, dla których realizacji teren został objęty ochroną przed hałasem, w odległości 0,5–2 m od elewacji tych budynków:
– w świetle okna kondygnacji eksponowanej na hałas; podczas pomiarów hałasu okno w miarę możliwości powinno być otwarte, choć dopuszcza się wykonanie pomiarów przy oknie zamkniętym; dopuszcza się uchylenie okna w ten sposób, aby możliwe było przeprowadzenie przez nie wysięgnika i kabli łączących mikrofony pomiarowe z przyrządami pomiarowymi znajdującymi się w pomieszczeniu;
– na wysokości 4 m ± 0,2 m nad powierzchnią terenu, gdy nie ma możliwości wykonania pomiarów hałasu w świetle okna na danej kondygnacji;
b) na terenach otaczających budynki, o których mowa w lit. a, na wysokości 4 m ± 0,2 m nad powierzchnią terenu.
Konstrukcja tego przepisu wskazuje zatem na alternatywę w wyborze lokalizacji punktu (lub punktów) pomiaru – w zależności od charakterystyki i usytuowania źródeł tego hałasu i własności pochłaniających i odbijających terenu oraz jego zagospodarowania. Na to wskazuje ust. 1 części B załącznika nr 7. Użyte w tym przepisie określenie „punkty pomiarowe” należy odnosić do używanego ogólnie sformułowania w liczbie mnogiej „na terenach objętych ochroną przed hałasem”, nie zaś odczytywać je jako nakaz lokalizacji każdorazowo co najmniej dwóch punktów pomiarowych na danym terenie.
Taki pogląd potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 listopada 2018 r. (sygn. akt II OSK 2956/16). W orzeczeniu tym NSA wskazał ponadto, że po ustaleniu jednego punktu pomiarowego przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu niecelowym jest przeprowadzenie badań także z innych punktów pomiarowych. Celem regulacji zamieszczonych w załączniku nr 7 część B ust. 2, pkt 2 a i b do rozporządzenia było takie zlokalizowanie punktów pomiarowych na terenach objętych ochroną przed hałasem, aby przeprowadzone w nich pomiary pozwoliły na ustalenie miejsca o największym oddziaływaniu źródeł hałasu.
W efekcie sąd stwierdził, że w rozpatrywanej sprawie prawidłowo wybrano lokalizację punktu pomiarowego przy zabudowie mieszkaniowo-usługowej. Jest ona zlokalizowana najbliżej sklepu należącego do czytelnika, co odpowiada przesłance określonej w ust. 2 części B załącznika nr 7 do ww. rozporządzenia. Pomiary pozwoliły na ustalenie miejsca o największym oddziaływaniu źródeł hałasu.
Podstawa prawna:
Część B załącznika nr 7 do rozporządzenia ministra środowiska z 30 października 2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody (Dz.U. z 2014 r. poz. 1542).