Aby skutecznie zabezpieczyć udzieloną pożyczkę i zapewnić sobie jej zwrot, trzeba nie tylko na piśmie sporządzić umowę z pożyczkobiorcą, lecz także ustanowić dodatkowe zabezpieczenie w postaci poręczenia, weksla, zastawu, zastawu rejestrowego, przewłaszczenia na zabezpieczenie itp.

Pożyczając drobne kwoty, nie musimy na piśmie zawierać umowy pożyczki. Jeżeli jednak wartość pożyczki jest wyższa niż 500 zł, to warto spisać umowę. W umowie należy dokładnie określić interesy obu stron: wierzyciela i dłużnika. Pożyczkodawca, czyli wierzyciel, stwierdza, że zobowiązuje się do przeniesienia na własność pożyczkobiorcy, czyli dłużnika, określonej kwoty. Strony określają termin i sposób zwrotu pożyczonej kwoty, na przykład czy cała kwota ma zostać zwrócona jednorazowo, czy w ratach. Przy zwrocie w ratach należy podać liczbę rat oraz ich wysokość. Jeżeli strony nie określą terminu zwrotu pożyczonej kwoty, to wówczas dłużnik musi zwrócić ją w ciągu sześciu tygodni po wypowiedzeniu jej przez wierzyciela. Przy pożyczkach długoterminowych wierzyciel może dodatkowo zabezpieczyć swoje interesy, umieszczając w umowie klauzulę waloryzacyjną albo zobowiązać dłużnika do zapłaty odsetek. Jeżeli takiego obowiązku nie wprowadził, to wówczas pożyczkobiorca zwraca kwotę nominalną bez oprocentowania. Gdyby zaś opóźnił się i w określonym terminie pożyczki nie zwrócił, to pożyczkodawca ma prawo domagać się od niego odsetek za zwłokę.