Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że miasto stosowało w 2017 r. zbyt wygórowane opłaty za odholowywanie i przechowywanie źle zaparkowanych aut.
Sprawę zainicjował rzecznik praw obywatelskich, który zaskarżył uchwałę Rady m.st. Warszawy z 17 listopada 2016 r. ustalającą wysokość ubiegłorocznych opłat. Zgodnie z tym dokumentem koszt odholowania pojazdów o masie do 3,5 tony wynosił 478 zł, a powyżej 16 ton – 1239 zł. Stawki za parkowanie ustalono – odpowiednio – na 37 zł i 132 zł za dobę. Pierwszy rodzaj opłat wyznaczono zatem na poziomie maksymalnym (określanym co roku w obwieszczeniu przez ministra finansów), natomiast drugi – w granicach do niego zbliżonych.
RPO uznał te stawki za arbitralne, a samą uchwałę za wydaną z naruszeniem prawa. Zgodnie bowiem z ustawą – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1260 ze zm.) wysokość opłat powinna być wyznaczana m.in. z uwzględnieniem realnych kosztów usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu. Zdaniem RPO rada nie wyjaśniła jednoznacznie, dlaczego stawki ustaliła na poziomie maksymalnym lub do niego zbliżonym. W uzasadnieniu projektu uchwały wskazano jedynie, że opłaty w tej wysokości oznaczałyby utrzymanie dochodów do budżetu miasta na poziomie z 2016 r. Zdaniem rzecznika pokazuje to, że przy wyznaczaniu opłat kierowano się względami fiskalnymi. Tymczasem prawo o ruchu drogowym nie zna takiej przesłanki.
WSA uwzględnił skargę RPO w całości, podzielając jego argumentację. Uznał, że uchwała zapadła z przekroczeniem ustawowego upoważnienia.
Pełnomocnik warszawskiego ratusza zapowiedział, że orzeczenie najprawdopodobniej zostanie zaskarżone do wyższej instancji.
W przypadku uprawomocnienia się wyroku kierowcy będą mogli żądać od miasta zwrotu kosztów poniesionych w związku z odholowaniem i przechowywaniem pojazdów w trybie ordynacji podatkowej.
To już kolejne orzeczenie WSA w Warszawie dotyczące opłat za odholowywanie aut w stolicy. W ubiegłym tygodniu sąd uwzględnił skargę rzecznika na stawki stosowane w 2016 r.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 14 marca 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 1088/17.