Konkubentów nie łączy wspólność majątkowa. Nie dziedziczą po sobie z mocy ustawy. Natomiast ich dzieci mają prawo do alimentów, spadku i renty tak jak urodzone w związku małżeńskim.
Wprawdzie przez lata trwania nieformalnego związku konkubenci dorabiają się majątku, ale nie łączy ich wspólność majątkowa tak jak małżonków. Zakupione w tym czasie przedmioty stanowią ich majątek osobisty. Natomiast oboje stają się współwłaścicielami rzeczy, którą zakupili wspólnie. Wielkość udziału w tej współwłasności zależy od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do zakupu. Nie są więc współwłaścicielami w częściach równych tak jak małżonkowie.
Konkubenci mogą wspólnie kupić mieszkanie. Powinni wówczas dopilnować, aby oboje zostali wpisani do umowy sporządzonej przez notariusza jako właściciele i aby został określony ich udział we współwłasności. Gdyby w przyszłości doszło do rozliczeń majątkowych między nimi, to taki zapis w akcie notarialnym ułatwi je.

Po ustaniu konkubinatu

W razie ustania konkubinatu dochodzi do rozliczeń majątkowych. Najłatwiej z majątku jest wycofać przedmioty należące tylko do jednej osoby, która tę własność potrafi udowodnić, okazując dowody zakupu wystawione na jej nazwisko. Do majątku osobistego konkubiny lub konkubenta należą też przedmioty, które odziedziczyli lub otrzymali jako darowiznę. Przy rozliczeniach muszą jednak okazać umowę darowizny lub dowód na to, że konkretną rzecz dostali w spadku.
Zdarza się, że konkubenci robią wspólny zakup, a rachunek (faktura) zostaje wystawiony tylko na jedno nazwisko. Przy podziale majątku tę rzecz otrzymuje osoba, na którą został wystawiony rachunek, ponieważ drugiemu współwłaścicielowi najczęściej nie udaje się udowodnić, że przyczynił się finansowo do jej zakupu.
Problemy występują też przy rozliczeniu nakładów na mieszkanie. Zdarza się, że już w czasie trwania konkubinatu członek spółdzielni, któremu przysługuje lokatorskie prawo do mieszkania, wykupuje je na własność. Nawet jeżeli finansowo drugi konkubent przyczynił się do wykupienia mieszkania, lecz jako właściciel wpisany jest członek spółdzielni, to wówczas przy rozliczeniach on zatrzymuje mieszkanie. Natomiast drugi konkubent może domagać się zwrotu kwoty, którą dopłacił pod warunkiem, że udowodni poniesione nakłady (np. okaże umowę, z której wynika wysokość tej dopłaty).
Konkubenci mogą być też współwłaścicielami rzeczy, której nie można podzielić stosownie do ich udziału w niej. Wówczas jeden z nich może tę rzecz zatrzymać i spłacić drugiemu równowartość udziału w niej albo rzecz może zostać sprzedana, a konkubenci otrzymują kwoty odpowiednie do wielkości swojego udziału.
Po ustaniu konkubinatu osobie, która pozostaje w niedostatku albo której sytuacja materialna pogorszyła się, nie przysługują od dawnego partnera alimenty. Nie ma więc ona takich uprawnień jak małżonkowie po rozwodzie.

Po śmierci konkubenta

Z mocy ustawy konkubenci po sobie nie dziedziczą. Mogą tylko otrzymać spadek zapisany w testamencie. Natomiast dzieci konkubentów dziedziczą po swoich biologicznych rodzicach na takich samych zasadach, jakby urodziły się w związku małżeńskim swoich rodziców.
Jeżeli konkubent nie pozostawi testamentu, to wówczas dziedziczą po nim z mocy ustawy dzieci oraz inni jego najbliżsi krewni (np. rodzeństwo, rodzice).
Zdarza się, że osoba żyjąca w konkubinacie nie ma uregulowanych spraw rodzinnych i pozostaje również w związku małżeńskim. Wtedy z mocy ustawy dziedziczy po niej również małżonek.
Natomiast żyjący konkubent może starać się wyłączyć jedynie pewne przedmioty z masy spadkowej pod warunkiem, że uda mu się udowodnić (np. okazując rachunki wystawione na swoje nazwisko), że jest ich właścicielem.
MAJĄTEK, KTÓRY ZATRZYMUJE KONKUBENT
Po ustaniu konkubinatu konkubent zatrzymuje rzeczy, które:
• sam zakupił i ma rachunki potwierdzające zakup wystawione na swoje nazwisko
• odziedziczył w trakcie trwania konkubinatu
• otrzymał w formie darowizny w trakcie trwania konkubinatu
• posiadał przed powstaniem konkubinatu i może ten fakt udowodnić