Czy wspólnik spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej i komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej, niebędący akcjonariuszem, odpowiada całym majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki i wspólników, wynikające z działalności spółki?
Tak wynika z Ordynacji podatkowej. Przepis ten ma zastosowanie również w stosunku do byłego wspólnika, jeżeli wynikające z działalności spółki zaległości podatkowe spółki oraz innych wspólników powstały w okresie, gdy był on wspólnikiem. Odpowiedzialność wspólników spółki jawnej powstaje zgodnie z ogólną regułą odpowiedzialności osób trzecich, po doręczeniu konstytutywnej decyzji orzekającej o takiej odpowiedzialności.
Aby stwierdzić odpowiedzialność osoby trzeciej, konieczne jest ustalenie, czy zaległości podatkowe powstały w czasie trwania spółki i miały związek z jej działalnością. Niezbędne jest również wskazanie, czy stroną prowadzonego postępowania jest aktualny, czy też były wspólnik spółki, albowiem o ile aktualny wspólnik odpowiada za wszystkie zaległości ciążące na spółce, o tyle były wspólnik ponosi odpowiedzialność jedynie za zaległości powstałe w okresie, gdy był wspólnikiem. Informacje dotyczące składu osobowego wspólników spółki powinny być aktualne na dzień wydania przez uprawniony organ decyzji dotyczących zakresu ich odpowiedzialności.
Decyzje w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej mają charakter konstytutywny. Oznacza to, iż tworzą one nowy stosunek prawny – zobowiązanie osoby trzeciej do zapłaty zaległości ciążącej na innym podmiocie (np. na spółce jawnej). Zatem dopiero doręczenie takiej decyzji skutkuje powstaniem zobowiązania osoby trzeciej do zapłaty zaległości, zaś egzekucja tejże należności jest dopuszczalna jedynie wówczas, gdy egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub części bezskuteczna. Tym samym niezmiernie istotne jest w postępowaniu podatkowym dotyczącym odpowiedzialności osoby trzeciej ustalenie stanu faktycznego i prawnego na dzień wydawania decyzji, i to zarówno przez organ podatkowy I, jak i II instancji.