Gdy małżonek zgodził się, aby dłużnik zaciągnął zobowiązanie, wierzyciel ma prawo egzekwować wierzytelności z majątku wspólnego małżonków. Natomiast zobowiązania zaciągnięte bez jego zgody mogą zostać zaspokojone z przedmiotów wchodzących w skład przedsiębiorstwa.
Nie wszystkie wierzytelności mogą zostać zaspokojone z majątku wspólnego małżonków, nawet wówczas gdy nie zawierali oni intercyzy i dorobili się takiego majątku. Gdyby zobowiązanie zaciągnęli oboje, wówczas odpowiadają za nie całym majątkiem wspólnym oraz swoimi majątkami osobistymi.
Natomiast sposób odpowiedzialności za długi zaciągnięte tylko przez jednego małżonka zależy od tego, czy drugi wyraził zgodę na zaciąganie ich, a także od tego, czy wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez jednego małżonka. Istotny jest też moment powstania wierzytelności. Za długi zaciągnięte przed powstaniem wspólności majątkowej albo związane wyłącznie z osobistym majątkiem dłużnika (na przykład w związku z przyjęciem zadłużonego spadku) odpowiada on wyłącznie ze swojego majątku osobistego, z wynagrodzenia za pracę, z dochodów uzyskanych z innej działalności zarobkowej oraz z korzyści z praw autorskich i praw pokrewnych, prawa własności przemysłowej oraz innych praw twórcy.
Za wszystkie zobowiązania, bez względu na to, kiedy zostały zaciągnięte oraz jaki ustrój majątkowy istnieje w małżeństwie dłużnika, zawsze odpowiada on swoim majątkiem osobistym.
Natomiast solidarnie za zobowiązania oboje małżonkowie odpowiadają tylko wówczas, gdy mąż albo żona zaciągnęli je w sprawach wynikających z zaspokojenia zwykłych potrzeb rodziny.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej.