Wierzyciel spadkodawcy może wystąpić z roszczeniem do spadkobierców o uregulowanie długów zmarłego. Do momentu przyjęcia spadku wierzytelności mogą być zaspokojone tylko z masy spadkowej.
Do chwili przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko ze spadku. Natomiast od chwili przyjęcia spadku odpowiada za nie z całego swojego majątku.
Zakres odpowiedzialności za zobowiązania, których podmiotem był zmarły, oraz charakter tej odpowiedzialności zależą więc od tego, czy spadkobierca złożył oświadczenie o przyjęciu spadku.
Odpowiedzialność jest inna przed przyjęciem spadku, a inna po jego przyjęciu i zależy od tego, czy nastąpił już podział majątku spadkowego.
Jeżeli zaś spadkobierca odrzucił spadek, wówczas traktowany jest tak, jakby nie dożył otwarcia spadku. Długi spadkowe zapłacą wówczas spadkobiercy, którzy przyjęli spadek.

Sześć miesięcy na odrzucenie

Spadek otwiera się w chwili śmierci spadkodawcy i w tym momencie wszystkie prawa i obowiązki majątkowe o charakterze cywilnoprawnym zmarłego wchodzą w skład masy spadkowej.
Spadkobiercami mogą być: osoby fizyczne, które żyją w chwili otwarcia spadku, osoby prawne, które wówczas istnieją, a także dzieci, które były już poczęte, pod warunkiem że urodzą się żywe. W razie braku małżonka spadkodawcy i krewnych powołanych do dziedziczenia z ustawy spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy. W tym przypadku gmina jest spadkobiercą ustawowym zmarłego. Gdyby zaś miejsca ostatniego zamieszkania spadkodawcy w kraju nie udało się ustalić lub znajdowało się ono za granicą, wówczas spadkobiercą ustawowym zostaje Skarb Państwa.

To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej.