W przetargu na sprzątanie dworca kolejowego Wrocław Główny zwycięska firma zaproponowała cenę prawie trzykrotnie niższą niż oszacowana przez PKP SA. Zamawiający zakładał, że cena za sprzątanie 1 mkw. wewnątrz budynku powinna wynosić 6,34 zł. Wykonawca chciał realizować te prace za ... jeden grosz. Metr na zewnątrz oszacowano na 0,86 zł. Tu firma sprzątająca złożyła wyższą, opiewającą na 1,34 zł.
Chociaż teren wokół jest znacznie większy niż powierzchnia wewnętrzna dworca, to z uwagi na deklarację prawie darmowego utrzymywania porządku w środku budynku, cena była dużo niższa od szacunków PKP, a także od następnych w kolejności.
Zamawiający wezwał więc zwycięzcę do wyjaśnienia ceny. Firma w odpowiedzi stwierdziła, że skoro liczy się ostateczna cena, to miała prawo kalkulować jej elementy w dowolny sposób. Dla niektórych zadań zaproponowała stawkę symboliczną, ale uwzględniła to w opłacie za sprzątanie na zewnątrz.
Zapewniła jednocześnie, że cena jest realistyczna i gwarantuje wykonanie usługi z należytą starannością. Spółka PKP zaakceptowała te tłumaczenia i wybrała ofertę.
Od decyzji tej odwołało się konsorcjum, które zaproponowało drugą w kolejności cenę.
Krajowa Izba Odwoławcza nakazała odrzucenie zwycięskiej oferty. Powodem decyzji nie była rażąco niska cena, ale brak wyjaśnień.
– Wykonawca nie wyjaśnił kalkulacji ceny swojej oferty, a złożone wyjaśnienia nie są możliwe do oceny zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy – Prawo zamówień publicznych. Zgodnie z przywołanym przepisem przy ocenie wyjaśnień zamawiający zobligowany jest brać pod uwagę obiektywne czynniki.
Wykonawca nie wskazał w treści wyjaśnień żadnych czynników o charakterze obiektywnym – uzasadniła wyrok przewodnicząca składu orzekającego Magdalena Grabarczyk.
– W sytuacji gdy złożone wyjaśnienia nie pozwalają na zweryfikowanie wiarygodności ceny danej oferty, tj. nie zawierają informacji na temat rzeczywistego wpływu powoływanych okoliczności na wysokość ceny, wypełniona zostaje przesłanka do odrzucenia oferty – dodała.

Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej, sygn. akt: KIO 1506/12.