Wójt, udzielając wyjaśnień o zapisie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, dokonuje jego wykładni, a tego rodzaju interpretacja nie jest już informacją publiczną.
Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, rozpoznając sprawę mężczyzny, który zwrócił się do organu gminy o wyjaśnienie zapisu w planie miejscowym.

Skarga na wójta

Gmina nie uwzględniła jego prośby, twierdząc, że nie jest obowiązana ani uprawniona do wyjaśniania i interpretowania pojęć użytych w treści planu. W uzasadnieniu decyzji wójt zaznaczył, że plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego. Wyklucza to interpretowanie jego zapisów w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Dotyczy to również części graficznej planu. Mężczyzna złożył skargę do sądu administracyjnego. Twierdził, że wójt nie chce mu udostępnić informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie skargi nie uwzględnił. Sędziowie wskazali na definicję informacji publicznej zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Zgodnie z tym przepisem każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną i podlega udostępnieniu. Prawo do informacji publicznej przysługuje każdemu. Od osoby wykonującej to prawo nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego. Ponadto zgodnie z ustawą o postępowaniu przed sądami administracyjnymi brak realizacji prawa do informacji publicznej, a więc milczenie organu jest uważane za jego bezczynność.

Bezczynność urzędu

Sędziowie podkreślili jednak że pomimo złożenia wniosku i braku realizacji prawa do informacji publicznej, z bezczynnością będziemy mieli do czynienia jedynie w sytuacji, gdy wniosek dotyczy „informacji publicznej” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że informacje o obowiązującym prawie są informacjami publicznymi, gdyż stanowią informacje o działalności organów władzy publicznej. Wniosek mężczyzny dotyczył udzielania wyjaśnień o zapisie podanym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Zgodnie z konstytucją źródłami powszechnie obowiązującego prawa są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. Takim aktem jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dlatego zdaniem sądu informacja o obowiązującym prawie – planie miejscowym – jest informacją publiczną, natomiast wykładnia planu miejscowego, a więc wykładnia prawa, wykracza poza informację publiczną.
SYGN. AKT II SAB/Rz 50/10