Pięcioletnia praktyka w zakresie wykonywania transportu drogowego taksówką, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym powinna mieć miejsce na terenie gminy, w której wnioskodawca ubiega się o licencję.
STAN FAKTYCZNY
Prezydent miasta odmówił przyznania przedsiębiorcy licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką. Organ wskazał, że wnioskodawca nie spełnia kryteriów określonych w art. 6 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym (u.t.d.), gdyż nie zdał egzaminu w zakresie transportu drogowego taksówką i nie wykazał się co najmniej 5-letnią praktyką w zakresie wykonywania tego transportu na terenie gminy A.
Powyższą decyzję utrzymało w mocy Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Organ ten podał, że wnioskodawca nie przedłożył dowodu potwierdzającego zdanie egzaminu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit c u.t.d. Wskazał natomiast, że od 12 lat wykonuje zawód taksówkarza w mieście B. W ocenie SKO w ten sposób nie wykazał on 5 – letniej praktyki, gdyż nie miała ona miejsca w gminie, w której obecnie ubiegał się o licencję.
Przedsiębiorca wniósł skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, który uchylił zaskarżoną decyzję. Sąd I instancji w uzasadnieniu uznał, że z art. 6 ustawy o transporcie drogowym nie wynika, by chodziło w nim o wykazanie się 5-letnią praktyką w zakresie wykonywania transportu na terenie gminy, w której wnioskodawca ubiega się o licencję, lecz o praktykę w ogóle (bez względu na miejsce jej wykonywania) wprowadzając jedynie warunek, by była ona wykonywana przez okres czas. Skargę kasacyjną od omówionego wyroku wniosło Samorządowe Kolegium Odwoławcze, żądając jego uchylenia.
UZASADNIENIE
Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną za uzasadnioną. Wskazał, że spór w rozpoznawanej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia czy „praktyka”, o której mówi art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o transporcie drogowym powinna odbywać się na terenie gminy, w której wnioskodawca ubiega się o licencję, czy też miejsce jej odbywania nie ma znaczenia. Zdaniem NSA dla prawidłowego odczytania normy zawartej powołanym wyżej przepisie nieodzowne jest dokonanie wykładni celowościowej. Ten rodzaj wykładni należy zastosować także dlatego, że wykładnia literalna nie jest w rozpatrywanej sprawie wystarczająca. W ocenie NSA literalne brzmienie przepisu, akcentowane przez sąd I instancji, prowadzi do wniosków niedających się pogodzić z celem, jaki przyświecał ustawodawcy wprowadzającemu cytowany przepis. Sąd kasacyjny uznał, że zamiarem ustawodawcy, który w celu uzyskania licencji nakazał zainteresowanym osobom m.in. wykazanie się niezbędnym doświadczeniem w świadczeniu usług transportu drogowego taksówką, poprzez 5-letnią praktykę, było zagwarantowanie wysokiej jakości usług świadczonych przez te osoby, uzyskiwane przez ich odpowiednie przygotowanie. To odpowiednie przygotowanie z kolei ma gwarantować praktyka odbyta w określonym czasie na obszarze gminy, w której zainteresowany ubiega się o licencję i której topografię w tym czasie poznaje. Ponadto twierdzenia sądu I instancji, że w trakcie pracy można posługiwać się urządzeniami nawigacji satelitarnej, nie pozwalają na odmienne niż uczyniły to organy administracji, rozumienie normy zawartej w analizowanym przepisie. Interpretacja taka nie byłaby zgodna z zamierzeniami ustawodawcy, któremu na pewno nie chodziło o to, by w trakcie kursu kierowca taksówki opierał się wyłącznie na wskazaniach gps. Urządzenia do nawigacji mają służyć pomocą, nie zaś determinować jakość świadczonej usługi.
Reasumując NSA stwierdził, że zasadny jest przedstawiony w skardze kasacyjnej zarzut naruszenia art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o transporcie drogowym poprzez przyjęcie, że licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką udziela się przedsiębiorcy wówczas, gdy wykaże się co najmniej 5-letnią praktyką w zakresie wykonywania transportu na terenie gminy bez względu na miejsce wykonywania praktyki. Z uwagi na powyższe NSA uchylił zaskarżony wyrok i działając na podstawie art. 188 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – oddalił skargę przedsiębiorcy.
Wyrok NSA z 26 listopada 2010 r., sygn. akt II GSK 1046/09.
Opinia
Szczepan Borowski
asystent sędziego NSA
Przedsiębiorca ubiegający się o wydanie licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką poza spełnieniem wymogów takich jak m. in. dobra reputacja, niekaralność (za określone w ustawie przestępstwa), tytuł prawny do pojazdu, musi ukończyć stosowny kurs i zdać egzamin przeprowadzany przez komisję powołaną przez starostę. Z obowiązku uczęszczania na kurs i zdawania egzaminu zwolnione są osoby, które wykażą się co najmniej 5-letnią praktyką w zakresie wykonywania tego transportu. Przy czym, przerwa w wykonywaniu transportu drogowego nie może być dłuższa niż kolejnych 6 miesięcy z przyczyn zależnych od przedsiębiorcy. Podkreślić również należy, że licencji udziela się na określony obszar obejmujący, co do zasady gminę. Jak stwierdził NSA w omówionym wyroku, interpretacja art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o transporcie drogowym, w kontekście celów tego przepisu, jak też pozostałych przepisów ustawy powinna prowadzić do wniosku, że osoba, która jest zwolniona od obowiązku zdawania egzaminu (w znacznej części sprawdzającego znajomość topografii konkretnego terenu), musi się wykazać stażem w pracy taksówkarza na tym właśnie obszarze.