Prawomocny wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne w sprawie przestępstwa nielegalnego połowu ryb nie jest przesłanką obligującą do cofnięcia pozwolenia na broń.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę dotyczącą odebrania pozwolenia na broń. Sąd przypomniał, że zgodnie z ustawą z 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 52, poz. 525 z późn. zm.) właściwy organ policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano, należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2 – 6 tej ustawy.
Pozwolenia na broń nie wydaje się m.in. osobom, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą jej użyć w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. W szczególności chodzi o osoby skazane prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw.
Sąd zauważył, że w przypadku skarżącego przesłanką cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską był nielegalny połów ryb na szkodę parku narodowego. Sąd karny umorzył jednak warunkowo postępowanie karne w tej sprawie na okres próby.
W ocenie WSA organ cofający pozwolenie na broń błędnie uznał, że warunkowe umorzenie postępowania karnego jest równoznaczne ze skazaniem.
Warunkowe umorzenie postępowania karnego nie jest formą ani odmianą warunkowego skazania. Dlatego zdaniem WSA prawomocny wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne nie jest przesłanką obligującą do cofnięcia pozwolenia na broń.
Ponadto sąd nie zgodził się, że w sprawie zachodzi uzasadniona obawa użycia broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego.
Obawy nie można wywodzić z samego faktu popełnienia czynu zabronionego. O jej istnieniu nie przesądza też fakt kilkukrotnego ukarania skarżącego mandatami za wykroczenia w ruchu drogowym w latach 2007 – 2008. Bo jak podkreślił sąd, kary te uległy zatarciu i w żaden sposób nie pozostają w związku z obawą użycia broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sygn. akt II SA/Wa 2125/09.