Wątpliwości rzecznika praw obywatelskich budzi możliwość stosowania tymczasowego aresztowania tylko na podstawie grożącej podejrzanemu surowej kary. Oznacza to, że można stosować ten środek zapobiegawczy, także wtedy, gdy nie ma żadnego ryzyka, że podejrzany będzie utrudniał postępowanie.

Zdaniem RPO "takie ukształtowanie przesłanki pozwalającej na zastosowanie tymczasowego aresztowania, która odwołuje się tylko do surowości kary grożącej oskarżonemu" jest niezgodne z art. 41 ust. 1, 42 ust. 3 w zw. z art. 42 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 31 ust. 3 konstytucji RP oraz z art. 30 ustawy zasadniczej.

Obiekcje RPO budzi także art. 263 par. 7 k.p.k., który wprowadza możliwość przedłużania tymczasowego aresztowania po zapadnięciu wyroku w pierwszej instancji bez zakreślenia górnej granicy.

W ocenie rzecznika najbardziej uzasadnionym rozwiązaniem z perspektywy standardów konstytucyjnych byłoby "wprowadzenie do tego artykułu maksymalnego okresu tymczasowego aresztowania, przy jednoczesnym wskazaniu ściśle określonych przesłanek pozwalających w nadzwyczajnych przypadkach wykroczyć poza granice wskazane w przepisie."

PS/źródło: RPO