TEZA: Dla odrzucenia pozwu wzajemnego i uwzględnienia pozwu głównego nie musi występować pełna zgodność przyczyn żądania. Znaczenie ma przede wszystkim konkluzja, że dalsze zgodne prowadzenie spraw spółki przez strony nie jest możliwe. Dla rozstrzygnięcia sporu nie ma znaczenia, czy ustalone fakty zaistniały z przyczyny zawinionej przez jedną czy drugą stronę, czy też mają charakter obiektywny.
Sygn. akt V ACa 680/14
WYROK SĄDU APELACYJNEGO W GDAŃSKU
z 15 stycznia 2015 r.
STAN FAKTYCZNY
Z powodu narastającego konfliktu powódka domagała się rozwiązania prowadzonej przez obie strony spółki jawnej. Wskazywała przy tym, że pozwana podjęła działania na szkodę spółki i nie zgodziła się na jej rozwiązanie w drodze uchwały. Pozwana wniosła pozew wzajemny o rozwiązanie spółki.
Sąd okręgowy na żądanie powódki rozwiązał spółkę, a pozew wzajemny odrzucił. W świetle twierdzeń stron na podstawie art. 63 par. 1 ustawy z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030, ze zm.; dalej: k.s.h.) powództwo o rozwiązanie spółki uznał za zasadne. Obie strony twierdziły bowiem, że dalsze zgodne prowadzenie jej spraw nie jest możliwe. Wskazał, że uwzględnienie powództwa wzajemnego prowadziłoby do wydania takiego samego rozstrzygnięcia. Wyrok zaskarżyła pozwana – powódka wzajemna.
UZASADNIENIE
Sąd apelacyjny oddalił apelację. W jego ocenie sąd okręgowy słusznie uznał, że istnieje tożsamość podstawy faktycznej powództwa głównego i wzajemnego, co uzasadniało uwzględnienie tego pierwszego i odrzucenie drugiego. Skoro powódka podała zdarzenia, na których opiera roszczenie, a pozwana przyznała, że istnieje spór w tych sprawach, nie ma wątpliwości, iż istnieje zgodność podstawy faktycznej żądania rozwiązania spółki. Sąd apelacyjny zauważył, że dla odrzucenia pozwu wzajemnego i uwzględnienia pozwu głównego nie musi występować pełna zgodność przyczyn żądania. Wystarczy, że istnieje ona co do zasadniczych faktów uzasadniających roszczenie. W rozpoznawanej sprawie znaczenie ma to, że dalsze zgodne prowadzenie spraw spółki przez strony nie jest możliwe (art. 63 par. 1 k.s.h.).
Wprawdzie powódka twierdziła, że odmienne są okoliczności faktyczne podane w pozwie i w odpowiedzi na pozew, ale przyznała, że między stronami istnieje spór o prowadzenie spraw spółki. Także pozwana podała w piśmie procesowym, że relacje między wspólniczkami nie pozwalają na zgodną współpracę. To zatem wskazuje, że istnieje tożsamość okoliczności faktycznych powództwa głównego i wzajemnego. Dla rozstrzygnięcia sporu nie ma natomiast znaczenia, czy ustalone fakty zaistniały z przyczyny zawinionej przez jedną czy drugą stronę, czy też mają charakter obiektywny.