Udostępnianiem informacji gospodarczych, związanymi z wiarygodnością płatniczą zajmuje się Biuro Informacji Gospodarczej. Wierzyciel może zgłosić do rejestru dane nierzetelnego dłużnika w celu poinformowania o jego zaległości oraz uchronienia jego potencjalnych kontrahentów przed brakiem uczciwości. Jednak nie każda sytuacja jest podstawa do dokonania wpisu.

W Polsce nie istnieje jedno centralne biuro. W chwili obecnej funkcjonują trzy tego typu organizacje. Prowadzona przez nie działalność gospodarcza opiera się na pośredniczeniu w udostępnianiu informacji gospodarczych, polegające na przyjmowaniu informacji gospodarczych od wierzycieli, przechowywaniu i ujawnianiu tych informacji.

Podstawą udostępnienia informacji jest umowa o udostępnianie informacji gospodarczych zawierana pomiędzy biurem a wierzycielem. Ustawa o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. z 2014, poz. 1015 – z zm.) wprowadza dwa rodzaje postępowań w zależności od tego czy dług powstał w związku z wykonywaniem przez niego działalności gospodarczej czy nie.

Pierwszy sposób działania dotyczy sytuacji, gdy dłużnikiem jest konsument. Wtedy przekazanie informacji do biura jest możliwe po spełnieniu łącznie następujących przesłanej:
• zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym, w szczególności z tytułu umowy o kredyt konsumencki oraz umów, o których mowa w art. 1871 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.);
• łączna kwota wymagalnych zobowiązań wynosi co najmniej 200 złotych oraz są one wymagalne od co najmniej 60 dni;
• upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika będącego konsumentem, a jeżeli nie wskazał takiego adresu - na adres miejsca zamieszkania, wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.


Drugi przypadek dotyczy dłużników, którzy nie są konsumentami. Wtedy muszą zostać spełnione poniższe warunki:
• zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym, w szczególności z tytułu umowy związanej z wykonywaniem działalności gospodarczej;
• łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika wynosi co najmniej 500 złotych oraz są one wymagalne od co najmniej 60 dni;
• upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika, a jeżeli nie wskazał takiego adresu - na adres siedziby dłużnika lub miejsca wykonywania działalności gospodarczej, wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.


W art. 16 ustawy zapisano dodatkowy tryb. Zgodnie z nim poza omówionymi powyżej procedurami wierzyciel może przekazać do biura informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika jeżeli:
• zobowiązanie zostało stwierdzone tytułem wykonawczym;
• upłynęło co najmniej 14 dni od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika, a jeżeli dłużnik nie wskazał takiego adresu - na adres miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca wykonywania działalności gospodarczej, pisma, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura;
• wierzyciel przekazał do biura informację określającą dane organu orzekającego, datę wydania i sygnaturę tytułu wykonawczego stwierdzającego to zobowiązanie.