Na rodzicach ciążą liczne zobowiązania względem swoich latorośli. Nie jest to jednak relacja jednostronna. Nazwanie powinności, występujących pomiędzy członkami najbliższej rodziny wzajemnymi, byłoby nadużyciem ale trzeba mieć świadomość, że prawo gwarantuje rodzicom pewne uprawnienia.

Omawianą tematyką zajmuje się Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. z 2012r., poz. 788 – dalej kro). Zgodnie z jego przepisami rodzice i dzieci powinni przede wszystkim wzajemnie się wspierać i szanować.

Ponadto w oparciu o art. 91§1 kro „dziecko, które otrzymuje dochody z własnej pracy, powinno przyczyniać się do pokrywania kosztów utrzymania rodziny, jeżeli mieszka u rodziców”. Oznacza to, że rodzice mają prawo wymagać od dziecka, by dokładało się do rachunków, przeznaczonych na wspólne utrzymanie.

Paragraf 2 tego samego artykułu nakłada na potomstwo, mieszkające z rodzicami i pozostające na ich utrzymaniu obowiązek pomagania im we wspólnym gospodarstwie.

Kolejnym zobowiązaniem ciążącym na zstępnych, którzy pozostają pod władzą rodzicielską jest powinność posłuszeństwa lub wspierania się ich opinią lub zaleceniami „w sprawach, w których mogą samodzielnie podejmować decyzje i składać oświadczenia woli”. O kwestii tej mówi art. 95§1 kro.

Budzącym najwięcej kontrowersji jest obowiązek alimentacyjny, czyli „obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania”. Obciąża on krewnych w linii prostej. Oznacza to, że rodzic znajdujący się w niedostatku może upomnieć się o alimenty od swojego dziecka. Potomek może zostać z tej powinności zwolniony jeśli wykaże, że „żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego” – art. 144 kro.