Prawo do skorzystania ze skróconego, 25-dniowego terminu zwrotu VAT nie jest uzależnione od tego, czy zapłata nastąpiła przelewem, gotówką, czy w formie potrącenia wzajemnych należności między podatnikami – orzekł WSA w Warszawie.
Sprawa dotyczyła podatnika handlującego produktami spożywczymi i napojami. Część dostaw dokonywał on w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, opodatkowanej stawką 0 proc. VAT. Towary te kupował wcześniej od krajowych dostawców, z którymi rozliczał się w formie kompensaty wzajemnych należności. W efekcie, w rozliczeniach VAT pojawiały się u niego nadwyżki VAT naliczonego nad należnym.
Przedsiębiorca spytał warszawską izbę skarbową, czy w związku z tym ma prawo do zwrotu nadwyżki podatku w terminie 25 dni.
Artykuł 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT przyznaje prawo do skróconego terminu zwrotu podatku (25 dni zamiast 60 dni), jeśli podatnik złoży o to wniosek, a ponadto opłaci faktury lub dokumenty celne dokumentujące zakupy rozliczone w deklaracji VAT. Zapłata musi być dokonana z uwzględnieniem art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Przedsiębiorca twierdził, że prawo do przyspieszonego zwrotu nie jest uzależnione od tego, by zapłata była wyłącznie w gotówce lub przelewem Uważał, że potrącenie wzajemnych wierzytelności jest równoznaczne w skutkach prawnych z zapłatą, o której mowa art. 87 ust 6 pkt 1 ustawy o VAT. Zwrócił uwagę, że zgodnie z prawem cywilnym w pewnych sytuacjach zobowiązanie pieniężne wygasa również poprzez kompensatę wzajemnych wierzytelności.
We wniosku o interpretację przedsiębiorca przywołał również wyroki NSA: z 2 czerwca 2011 r. (sygn. akt I FSK 1075/10) i z 5 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 1731/11). NSA potwierdził w nich, że art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT „nie wymaga, aby zapłata za faktury nastąpiła przelewem lub gotówką, lecz dopuszcza również formę potrącenia wzajemnych należności pomiędzy podatnikami”.
Izba skarbowa była innego zdania. Przyznała, że art. 87 ust. 6 pkt 1 nie zawiera ograniczeń co do formy zapłaty. Stwierdziła jednak, że z analizy art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wynika bezwzględny obowiązek zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego, gdy wartość jednorazowej transakcji przekracza 15 tys. euro. Jeśli więc przedsiębiorca chce otrzymać zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni, to musi dokonać zapłaty gotówką lub przelewem za faktury dokumentujące transakcje o wartości poniżej 15 tys. euro oraz wyłącznie przelewem z rachunku bankowego, gdy należność przekracza 15 tys. euro – stwierdziła izba.
Przedsiębiorca nie zgodził się z tą interpretacją i wniósł skargę do WSA. Sąd podzielił jego stanowisko. Stwierdził, że izba niewłaściwie zinterpretowała przepisy. Sąd uznał, że wzajemne potrącenie między kontrahentami stanowi zapłatę, a wobec tego podatnik miał prawo ubiegać się o zwrot podatku w skróconym terminie 25 dni.
Wyrok nie jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 15 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2374/13.