W dniu 14 maja 2009 roku Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Krajowej Rady Komorniczej dotyczący możliwości działania wielu komorników w jednym rewirze komorniczym.

Krajowa Rada Komornicza we wniosku skierowanym do Trybunału Konstytucyjnego zarzuciła niezgodność z konstytucją kilku przepisom ustawy z 24 maja 2007 r. zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw (zarzut nierzetelnej legislacji, naruszenie pieczy samorządowej, naruszenie w odniesieniu do komorników zasady równej ochrony własności).

Trybunał uznał za niezgodne konstytucją zwolnienie (w przeciwieństwie do innych wierzycieli) Skarbu Państwa z obowiązku wnoszenia zaliczek na wydatki gotówkowe ponoszone przez komornika w toku egzekucji bądź opłaty egzekucyjne (w sprawach niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Komornicy nie powinni ponosić ciężarów wydatków i opłat, które powinien ponieść Skarb Państwa.

Za niezgodny z konstytucją został uznany art. 32 ust. 7 ustawy o komornikach w zakresie, w jakim przyznaje prezesowi sądu apelacyjnego uprawnienie do zobowiązania komornika do zatrudnienia wskazanego asesora komorniczego.

Trybunał stwierdził także zgodność z konstytucją przepisu, który nakłada na komornika obowiązek zatrudnienia w okresie 3 lat co najmniej jednego aplikanta komorniczego (art. 29 ust. 3 ustawy o komornikach) oraz przepisu, który nakłada na komornika obowiązek zatrudnienia w okresie 2 lat co najmniej jednego asesora komorniczego (art. 32 ust. 6 zd. pierwsze ustawy o komornikach

Trybunał Konstytucyjny uznał, że w rewirze komorniczym może działać więcej niż jeden komornik.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marek Kotlinowski, a sprawozdawcą była sędzia TK Ewa Łętowska

TK/AS

Zobacz także:

I czytanie projektu kodeksu karnego wykonawczego

TK: Sprawa zwrotu pism z przyczyn formalnych odroczona