Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpoznał skargę na decyzję Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację adwokacką. W rozstrzygnięciu stwierdził, że niektóre pytania z ubiegłorocznego testu były nieprawidłowe, co wpłynęło na wyniki uzyskane przez starających się o wpis na listę aplikantów.

Skarżący otrzymał 188 punktów, tym samym zabrakło mu dwóch punktów, by uzyskać możliwość wpisu na listę aplikantów adwokackich. Decyzję Ministra Sprawiedliwości, kwalifikującą dany wynik jako negatywny, zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Skarżący zarzucił przedmiotowej decyzji rażące naruszenie prawa materialnego, a dokładnie art.75i ustawy Prawo o adwokaturze (Dz.U.2002.123.1058 ze zm.), który stanowi, że pytanie testowe zawiera trzy warianty odpowiedzi, z których tylko jeden jest prawidłowy. Według Skarżącego, trzy pytania testu były niezgodne z tą dyspozycją .

Pierwsze z kwestionowanych pytań (nr 82) dotyczyło formy, w jakiej powinna być sporządzona umowa najmu nieruchomości lub pomieszczenia zawarta na czas dłuższy niż rok. W opinii skarżącego, test nie zawierał prawidłowej odpowiedzi na to pytanie, żaden z wariantów nie przewidywał bowiem, że wymóg formy pisemnej jest zastrzeżony dla wywołania określonych w ustawie skutków prawnych (forma ad eventum). Takie rozwiązanie przewiduje natomiast art. 660 kodeksu cywilnego.

Następne pytanie (nr 75) odnosiło sie do kwestii prawa małżonka w separacji do korzystania z mieszkania, w którym zamieszkiwał do tej pory wspólnie ze współmałżonkiem. W skardze podniesiono, że można było podać dwie prawidłowe odpowiedzi, ze względu na spór w doktrynie dotyczący tego zagadnienia. Według Ministra, w świetle przepisów spadkowych, odmawiających stosowania przepisów o dziedziczeniu do małżonków w separacji, takiemu małżonkowi uprawnienie do korzystania z mieszkania nie przysługuje. Skarżący utrzymywał natomiast, że małżonek ma prawo do korzystania z tego mieszkania w dotychczasowym zakresie, w ciągu trzech miesięcy od otwarcia spadku. Jest to bowiem uprawnienie o charakterze humanitarnym, nie związane z dziedziczeniem, dla którego podstawę prawną upatruje się w art. 923 kc.

Ostatni zarzut odnosił się do pytania nr 186, dotyczącego instancyjności postępowania dewizowego. Według Skarżącego, ze względu na m.in. przewidziany przez prawo dewizowe tryb umożliwiający ponowne rozpoznanie sprawy, należy je uznać za dwuinstancyjne. Minister broniąc tezy o jednoinstancyjności, podnosił, że wniosek o ponowne rozpoznanie sprawę rozpoznaje ten sam organ i nie dochodzi do przeniesienia postępowania do wyższej instancji. Oba stanowiska znajdują odzwierciedlenie w poglądach doktryny i judykatury.

Sąd przychylił sie do zarzutów skargi i uchylił decyzję Ministra Sprawiedliwości. W uzasadnieniu uznał, że pytanie nr 82 nie zawierało żadnej prawidłowej odpowiedzi, a pozostałe dwa nie były sformułowane w sposób jednoznaczny i zawierały dwa możliwe rozwiązania. Ze względu na wymóg, aby pytania były jasne i konkretne, nie można, w opinii Sądu, dopuścić, aby przystępujący do egzaminu ponosili konsekwencje niepoprawnie sformułowanych testów.

Sygn.akt VI SA/Wa 665/09

Katarzyna Goździkowska

Zobacz także:

Niezaliczone kolokwium jest podstawą do skreślenia z listy aplikantów