W uzasadnieniu czytamy m.in. , że uwzględnienie przyczyn i okoliczności powstania norm określonych w art. 166 k.k. i w art. 130 par. 3 k.w. nie pozwala przyjąć, że użyty w nich zwrot „gwałt na osobie” oznacza coś innego, niż zwrot „przemoc wobec osoby” – a wniosek ten potwierdza trafność rezultatów wykładni językowej. Nie ma zatem żadnych przeszkód do rozstrzygnięcia przedstawionego zagadnienia w drodze wykładni, ponieważ mogła być dokonana na podstawie przesłanek istniejących w systemie prawa karnego (w orzecznictwie i w nauce prawa), mających w nim trwałe miejsce i pozwalających przesądzić o znaczeniu omawianych zwrotów bez naruszenia reguł interpretacyjnych. De lege ferenda należy natomiast postulować usunięcie niespójności natury terminologicznej. Zaprezentowany wywód pozwala w konkluzji stwierdzić, że zakresy znaczeniowe zwrotów: „przemoc wobec osoby”, użytego w art. 280 § 1 k.k. i „gwałt na osobie”, użytego w art. 130 § 3 k.w. – są tożsame.

Sędzia Sądu Najwyższego, Wiesław Kozielewicz złożył zdanie odrębne do powyższej uchwały. Uzasadnienie zdania odrębnego zostanie dołączone po przedłożeniu.

(sygn. akt I KZP 10/08)