Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów podjął uchwałę dotyczącą prawa własności przemysłowej.

W uchwale czytamy, że zachowanie nie będące „wprowadzeniem do obrotu” w rozumieniu art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. – Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 sierpnia 2007 roku, a polegające na udziale w dalszym obrocie towarami oznaczonymi podrobionymi znakami towarowymi, nie stanowi występku określonego w art. 291 k.k. ani w art. 292 k.k., wobec niewypełnienia znamienia „rzecz uzyskana za pomocą czynu zabronionego”.

SN podkreśla także, że wykładni zwrotu „wprowadzenie do obrotu” dokonał Sąd Najwyższy w przywoływanej uchwale z dnia 24 maja 2005 roku, wskazując, że wprowadzeniem takim „jest przekazanie przez producenta lub importera po raz pierwszy do obrotu towarów oznaczonych podrobionym znakiem towarowym”. Stanowisko wyrażone w tej uchwale spotkało się z szerokim rezonansem w literaturze prawniczej, a także miało daleko idące konsekwencje społeczne. Przez wielu autorów powyższa interpretacja została zaaprobowana – zob. glosa O. Górniok, OSP 2006, z.3, poz.177; glosa Z. Ćwiąkalskiego, P i P, 2006, z.1, s.120; glosa A. Tomaszka, Monitor Prawniczy 2006, z.1, s.45, ale spotkała się również z jednoznaczną krytyką – zob. glosa E. Traple, Glosa 2005, z.4, s.76; glosa J. Misztal-Koneckiej i J. Koneckiego, OSP 2006, z.3, poz.178 oraz tych autorów „Przestępstwo wprowadzenia do obrotu wyrobów oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi”, Prok. i Pr. 2007, nr 2, s.149; glosa M. Mozgawy i R. Skubisza, Prok. i Pr. 2006, z.6, s.144; glosa M. Król-Bogomilskiej, Glosa 2007, z.3,s.90