Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zakończył ponad 80 z blisko 140 postępowań, z których wynikało, iż niepubliczne przedszkola stosowały niedozwolone klauzule umowne. Przedsiębiorcy rezygnują z kwestionowanych praktYK.

W maju UOKiK podsumował ogólnopolską kontrolę umów, ogólnych warunków oraz regulaminów stosowanych przez 200 niepublicznych przedszkoli. Zastrzeżenia zgłoszono wówczas do 82 proc. skontrolowanych placówek. Urząd wszczął aż 137 postępowań w sprawie naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. Zarzuty dotyczyły stosowania w umowach oferowanych konsumentom postanowień, które wcześniej zostały zakwestionowane przez sąd i trafiły do rejestru klauzul niedozwolonych.

W zakończonych 83 postępowaniach – w każdym przypadku przedsiębiorcy wycofali się z kwestionowanej praktyki Ci, którzy zostali wezwani do usunięcia postanowień mogących stanowić zagrożenie dla interesów konsumentów, ale nie wpisanych do Rejestru, zrobili to lub zobowiązali się do ich usunięcia w terminie ustalonym wspólnie z UOKiK.


Konsumenci powinni zwrócić szczególną uwagę na zastrzeganie przez właścicieli przedszkoli możliwości jednostronnego i natychmiastowego wypowiedzenia umowy – nawet ze względu na kilkudniowe zaleganie z opłatą czesnego. Taka praktyka jest niezgodna z obowiązującymi przepisami. Rozwiązanie umowy nie może nastąpić bez uprzedniego wezwania rodziców do uregulowania należności w wyznaczonym terminie.

Istotna jest również wartość odsetek za nieterminowe regulowanie należności. Przedsiębiorcy bardzo często żądają nadmiernie wygórowanych kwot.. Urząd nie kwestionował prawa właścicieli przedszkoli do pobierania odsetek za opóźnienie w zapłacie. Ich wysokość nie może jednak stanowić nadmiernej i nieuzasadnionej dolegliwości dla konsumenta.

W sprzeczności z prawem pozostaje również zastrzeganie przez przedsiębiorców prawa do zmiany istotnych warunków umowy bez przyznawania konsumentom prawa do odstąpienia od niej. Właściciele placówek powinni podawać jasne kryteria, które są podstawą do podniesienia opłat.






Za uciążliwą praktykę stosowaną przez przedszkola należy także uznać przerzucanie na kontrahentów kosztów prowadzonej działalności np. przez wprowadzanie opłat za wyżywienie w czasie nieobecności dziecka lub czesnego za okres, w którym przedszkole było nieczynne. Przedsiębiorca nie może pobierać opłaty za usługę, która nie została zrealizowana. Wiedząc o możliwej nieobecności dziecka, rodzic powinien poinformować o niej wcześniej, a właściciel przedszkola uwzględnić to w rozliczeniach.

UOKiK/KZ