Izba Karna Sądu Najwyższego wydała w dniu 25 maja 2010 roku uchwałę i dwa postanowienia

Uchwała Sądu Najwyższego (sygn. akt I KZP 5/09).


Przepis art. 4 ust. 1a ustawy z dnia 18 grudnia 1998r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (t.j. Dz.U. z 2007r., Nr 63, poz. 424 ze zm.) nie stanowi samodzielnej podstawy normatywnej do ustalania terminu przedawnienia karalności zbrodni komunistycznych określonych w art. 2 ust. 1 tej ustawy, a przy ustalaniu tym konieczne jest uwzględnienie przepisów regulujących przedawnienie karalności przestępstw zawartych w przepisach Kodeksu karnego z 1969r. (po nowelizacji z dnia 7 lipca 1995r., Dz.U. Nr 95, poz. 475), Kodeksu karnego z 1997r. oraz ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 554 ze zm.).



Postanowienie SN (sygn. akt I KZP 4/10).





Po rozpoznaniu zagadnienia prawnego
"Czy wykroczenia z art. 98 ust.1 pkt 1,2,4,6,6a i 7 Ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zmianami) są wykroczeniami, poprzez które ustawodawca penalizuje sam fakt zaniechania obowiązkom tam wskazanym, a tym samym są wykroczeniami o charakterze trwałym i bieg ich przedawnienia (art. 45 § 1 kw) rozpoczyna się dopiero w chwili zakończenia stanu bezprawnego, czy też są to wykroczenia popełnione z chwilą upływu ostatniego ustawowego terminu do zrealizowania obowiązku objętego opisem czynu i bez znaczenia pozostaje to, czy obowiązek ten został spełniony?"
Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały.



Postanowienie SN (sygn. akt I KZP 3/10).







Po rozpoznaniu zagadnienia prawnego
"Czy w art. 377 § 3 k.p.k. pojęcia "zawiadomienia osobistego", a w § 5 tego przepisu "powiadamia o tym oskarżonego" są synonimami i nie dopuszczają doręczenia zastępczego (np. art. 133 § 1 k.p.k.); czy też art. 377 § 5 k.p.k. może również mieć miejsce poprzez doręczenie zastępcze?"
Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały.