Rodzic niezadowolony z postanowienia o zasądzenie kwoty za naruszanie ugody ustalającej kontakty z dzieckiem powinien złożyć zażalenie – uchwalił Sąd Najwyższy.
Ojciec dwóch synów zwrócił się do sądu, aby nakazał ich matce umożliwienie mu spotykania się z nimi, zgodnie z treścią ugody wcześniej zawartej. Zażądał także od kobiety po 200 zł za każde jednostkowe naruszenie warunków porozumienia. Kobieta przekonywała, że nie utrudniała byłemu mężowi kontaktów z dziećmi i że to on nie stosował się do ugody. Sąd rejonowy przyznał jej rację i oddalił wniosek mężczyzny.
Wskazał na art. 59815 par. 1 kodeksu postępowania cywilnego. Mówi on, że jeżeli osoba, która opiekuje się dzieckiem, nie stosuje się do ugody, wówczas sąd opiekuńczy może nakazać jej, aby płaciła drugiemu rodzicowi za każde naruszenie warunków porozumienia. Jednak w tej sprawie sąd uznał, że matka nie separowała synów od ojca.
Mężczyzna złożył apelację, zarzucając sądowi rejonowemu przedmiotowe traktowanie prawa ojca do kontaktów z dziećmi. I tu pojawił się problem. Sąd okręgowy nabrał wątpliwości, czy mężczyzna wniósł właściwy rodzaj środka odwoławczego. Takie więc pytanie przedstawił Sądowi Najwyższemu: czy od postanowienia oddalającego wniosek osoby uprawnionej do kontaktów z dzieckiem złożony w trybie art. 59815 par. 1 k.p.c. przysługuje apelacja, czy też zażalenie?
W uzasadnieniu sąd II instancji zauważył, że zgodnie z art. 59815 par. 3 na postanowienie sądu w tym zakresie przysługuje zażalenie. Jednak sprawa jest nie do końca taka oczywista. Według jednego poglądu doktryny zażalenie przysługuje wyłącznie na postanowienie uwzględniające wniosek w kwestii nakazania zapłaty pewnej sumy przez stronę niedopełniającą warunków ugody. W okręgu sądu II instancji brak jest jednolitego stanowiska co do rodzaju środka odwoławczego przysługującego na postanowienie oddalające wniosek osoby uprawnionej do kontaktów z dzieckiem. W efekcie w jednych sądach przyjmuje się, że jest to zażalenie, zaś w innych oczekuje się wniesienia apelacji.
Sąd Najwyższy rozwiał te wątpliwości i wskazał, że w takiej sytuacji apelacja nie była uzasadniona. Z uchwały wynika, że na postanowienie oddalające wniosek o zagrożenie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy temu rodzicowi, który nie wykonuje obowiązków dotyczących kontaktów z dzieckiem, przysługuje zażalenie.
ORZECZNICTWO
Uchwała Sądu Najwyższego z 22 maja 2013 r., sygn. akt III CZP 25/13.