Mam w domu dwa radioodbiorniki i dwa telewizory. Czy łamię prawo, płacąc tylko jeden abonament? – pyta pani Agnieszka. Nasza czytelniczka dostała też kilka dni temu od pracodawcy wiadomość na e-mail firmowy, że jeśli ma w biurze prywatny odbiornik RTV, powinna zapłacić za niego abonament. – Czy naprawdę muszę to zrobić? – zastanawia się pani Agnieszka. Nasunęła jej się jeszcze jedna wątpliwość. Czy abonament za firmowe radioodbiorniki obejmuje konkretne sztuki, czy dotyczy prawa odbioru programu w budynku urzędu, bez względu na liczbę aparatów radiowych?
Pani Agnieszka poruszyła dwie kwestie – używania odbiorników radiowych i telewizyjnych w domu i w pracy. W gospodarstwie domowym osoby fizyczne wnoszą jedną opłatę abonamentową, niezależnie od liczby posiadanych odbiorników radiowych i telewizyjnych, bez względu na to, gdzie się one znajdują – w mieszkaniu, w domu, domku letniskowym czy w samochodzie itp. Na przykład, gdy abonent ma w mieszkaniu dwa telewizory, radio i wieżę stereofoniczną, w aucie – radio, zaś w domku letniskowym – radiomagnetofon, wnosi tylko jedną opłatę radiowo-telewizyjną.
Gospodarstwem domowym jest zespół osób mieszkających i utrzymujących się wspólnie albo jedna, samodzielnie się utrzymująca osoba. Osobami prowadzącymi wspólne gospodarstwo domowe mogą być zarówno członkowie małej rodziny (składającej się z dwóch pokoleń: rodziców i dzieci), jak i dużej (złożonej z trzech pokoleń oraz braci i sióstr rodziców), a także osoby do rodziny nienależące. Wspólne gospodarstwo domowe może prowadzić grupa przyjaciół, bliscy i dalecy krewni oraz powinowaci.
Osoba fizyczna posiadająca dwa (lub więcej) lokale mieszkalne, w których znajdują się odbiorniki radiofoniczne i telewizyjne (bez względu na ich liczbę) opłaca również tylko jedną opłatę abonamentową. Odrębną opłatę abonamentową trzeba wnieść za odbiorniki znajdujące się w pomieszczeniu (lokalu) o charakterze handlowym, usługowym lub produkcyjnym – mieszczącym się poza lokalem mieszkalnym.
Opłatę trzeba wnieść do 25. dnia pierwszego miesiąca okresu rozliczeniowego. Za zwłokę naliczane są odsetki w takiej samej wysokości jak dla zaległości podatkowych.
Jednak „domowy” abonament nie obejmuje korzystania z prywatnego odbiornika w pracy. Zarówno pracodawca, jak i pracownik muszą wnieść opłatę abonamentową za urządzenia, które do nich należą.

Wysokość opłat w 2013 roku

● Za używanie odbiornika radiofonicznego – 5,65 zł miesięcznie.
● Za używanie odbiornika telewizyjnego lub telewizyjnego i radiofonicznego – 18,65 zł miesięcznie.
● Po uwzględnieniu zniżek za opłacenie z góry za okres dłuższy niż miesiąc opłaty abonamentowe wynoszą:
● za używanie odbiornika radiofonicznego:
a) za dwa miesiące – 11 zł,
b) za trzy miesiące – 16,30 zł,
c) za sześć miesięcy – 32,20 zł,
d) za rok – 61,00 zł.
● za używanie odbiornika telewizyjnego lub telewizyjnego i radiofonicznego:
a) za dwa miesiące – 36,20 zł,
b) za trzy miesiące – 53,70 zł,
c) za sześć miesięcy – 106,30 zł,
d) za rok – 201,40 zł.

PORADA EKSPERTA

Stanisław Maksymowicz, z zespołu rzecznika prasowego KRRiT
Firma nie ma obowiązku wnoszenia opłat abonamentowych za odbiorniki, które nie stanowią jej wyposażenia. Jeśli pracownik w miejscu pracy używa prywatnego odbiornika – na nim spoczywa obowiązek wnoszenia opłat abonamentowych. Od tego obowiązku nie zwalnia go fakt opłacania abonamentu za używanie odbiorników w miejscu zamieszkania (zakład pracy nie wchodzi w obręb gospodarstwa domowego). Odbiorniki trzeba zarejestrować na imię i nazwisko pracownika oraz na adres firmy. Dowód zarejestrowania należy przechowywać w miejscu pracy, by móc go okazać w razie kontroli. Obowiązek skontrolowania, czy za słuchanie „prywatnego” radia w pracy opłacany jest abonament spoczywa na pracodawcy, który w przypadku opisanym przez czytelniczkę zawiadomił pracowników o takiej konieczności drogą elektroniczną. Ponadto kontrolerzy Poczty Polskiej mają prawo sprawdzić każde miejsce pracy pod względem opłacania abonamentu RTV zarówno przez pracodawcę, jak i przez pracowników.
Firmy uiszczają opłatę abonamentową za każdy używany odbiornik radiofoniczny i telewizyjny, z odbiornikami radiofonicznymi w samochodach służbowych włącznie. Reguluje to ustawa z 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych, która ustaliła dwie opłaty tj.:
1. za używanie odbiornika telewizyjnego lub telewizyjnego i radiofonicznego oraz
2 . za używanie wyłącznie odbiornika radiofonicznego.
Za każdą parę odbiorników (radiofoniczny i telewizyjny) wnosi się jedną opłatę ujednoliconą, tzw. radiowo-telewizyjną. Gdy liczba odbiorników radiofonicznych przewyższa liczbę odbiorników telewizyjnych, wówczas za odbiorniki radiofoniczne przewyższające liczbę odbiorników telewizyjnych wnosi się opłaty jak za używanie odbiornika radiofonicznego.
Na przykład jeśli firma ma 5 odbiorników telewizyjnych i 10 odbiorników radiofonicznych, wnosi 5 opłat radiowo-telewizyjnych (5 x 18,65 zł miesięcznie) i 5 opłat radiofonicznych (5 x 5,65 zł miesięcznie).

Podstawa prawna

Art. 2 ust. 6 ustawy z 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz.U. 2005 r. nr 85, poz. 728, z późn. zm.)
Rozporządzenie ministra infrastruktury z 7 lipca 2005 r. w sprawie określenia jednostek operatora publicznego przeprowadzających kontrolę wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych i uiszczania opłat abonamentowych za ich używanie, wzoru upoważnienia do wykonywania czynności kontrolnych oraz zasad i trybu wydawania tych upoważnień (Dz.U. 2005 r. nr 132, poz. 1116 i nr 214, poz. 1809),
Rozporządzenie ministra transportu z 25 września 2007 r. w sprawie warunków i trybu rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych (Dz.U. 2007 r. nr 187, poz. 1342),
Rozporządzenie KRRiT z 16 lutego 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentów oraz wzoru oświadczenia potwierdzających uprawnienia do zwolnień od opłat abonamentowych (Dz.U. 2010 r. nr 29, poz. 152),
Rozporządzenie KRRiT z 7 maja 2012 r. w sprawie wysokości opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych oraz zniżek za ich uiszczanie z góry za okres dłuższy niż jeden miesiąc w 2013 r. (Dz.U. 2012 r. poz. 543).