Pieniądze na odszkodowania za błędy medyczne wypłaci firma, w której będzie ubezpieczony szpital. Poszkodowanemu pacjentowi, który nie zgodzi się z zaproponowaną mu wysokością świadczenia, pozostanie jeszcze droga sądowa
Pacjent, który trafi do szpitala, gdzie z uwagi np. na złą diagnozę pogorszy się jego stan zdrowia, na nowych zasadach będzie się ubiegał o odszkodowanie. Wniosek o ustalenie, czy doszło do błędu medycznego, będzie mógł wnieść do wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych. Takie komisje powstaną w urzędach wojewódzkich za sprawą nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, która wejdzie w życie 1 stycznia 2012 roku. Przepisy te czekają jeszcze na podpis prezydenta i publikację w Dzienniku Ustaw.
Nowe przepisy będą miały zastosowanie, gdy w czasie leczenia, np. z powodu złej diagnozy czy źle wykonanej operacji, dojdzie do zakażenia, uszkodzenia ciała. Z wnioskiem do wojewódzkiej komisji o ustalenie, czy doszło do błędu, będą mogli zwrócić się także bliscy zmarłego pacjenta.

Terminy postępowania

– Zgodnie z nowymi przepisami ustalanie odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku zdarzeń medycznych przebiega dwuetapowo. Pierwszy etap to ustalenie przez wojewódzką komisję, czy zdarzenie, którego następstwem była szkoda, stanowiło tzw. zdarzenie medyczne zgodnie z definicją w ustawie – mówi Ewa Rutkowska, adwokat, partner w kancelarii Baker & McKenzie Gruszczyński i Wspólnicy. Wyjaśnia, że komisja wojewódzka powinna wydać orzeczenie w tej kwestii w terminie czterech miesięcy od złożenia wniosku, a w ciągu siedmiu dni od wydania orzeczenia powinna sporządzić jego uzasadnienie.
– W ciągu następnych siedmiu dni komisja musi doręczyć orzeczenie wraz z uzasadnieniem stronom postępowania – kontynuuje Ewa Rutkowska. Dodaje, że w tym momencie w terminie 14 dni strona ma prawo złożenia do komisji wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, który powinien być rozpatrzony w terminie 30 dni.

Pieniądze z ubezpieczenia

Zgodnie z nowymi przepisami wojewódzka komisja będzie tylko badać, czy szpital popełnił błąd medyczny uzasadniający wypłatę odszkodowania. Komisja nie będzie wypowiadać się ani o rozmiarze szkody, ani wysokości należnego świadczenia. Pieniądze za stwierdzone błędy medyczne będzie wypłacał ubezpieczyciel.
– W związku z nowelizacją powstanie obowiązek zawarcia ubezpieczenia z tytułu błędów medycznych. Zgodnie z nowymi regulacjami obowiązek ten będzie ciążył na podmiotach leczniczych, lecz wyłącznie tych prowadzących szpital w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej – mówi Beata Balas-Noszczyk, radca prawny i partner zarządzający w kancelarii Hogan Lovells. Dodaje, że w przypadku orzeczenia stwierdzającego, że błąd medyczny miał miejsce, zakład ubezpieczeń, z którym podmiot leczniczy prowadzący szpital zawarł umowę, będzie obowiązany do przedstawienia w ciągu 30 dni propozycji odszkodowania dla poszkodowanego pacjenta lub jego spadkobierców.
W tym momencie osoba poszkodowana ma dwie możliwości. Może przyjąć zaproponowaną kwotę odszkodowania albo ją odrzucić, jeżeli uzna, że zadośćuczynienie jest zbyt niskie. Pacjent ma na podjęcie decyzji siedem dni od daty przedstawionej mu propozycji ubezpieczyciela.
– W najbardziej optymistycznym dla pacjenta wariancie, tj. w przypadku niezaskarżenia pierwszego orzeczenia komisji o zaistnieniu zdarzenia medycznego, postępowanie zakończone wiążącym ustaleniem odszkodowania i zadośćuczynienia potrwa około pół roku – mówi Ewa Rutkowska.
Co musi być we wniosku do wojewódzkiej komisji
We wniosku pacjent będzie musiał podać swoje dane personalne oraz adres do doręczeń, a także dane szpitala, w tym jego adres. Konieczne jest uzasadnienie wniosku zawierające uprawdopodobnienie zdarzenia, którego następstwem było zakażenie, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia albo śmierć pacjenta. Należy też wskazać, co jest przedmiotem wniosku, np. uszkodzenie ciała oraz wysokość oczekiwanego odszkodowania. Nie może być ono jednak wyższe niż 100 tys. zł lub 300 tys. zł, jeżeli doszło do śmierci pacjenta.
Podstawa prawna
Ustawa z 28 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych