Przesłanką wymeldowania jest opuszczenie lokalu trwające ponad 3 miesiące. Musi być ono jednak dobrowolne i wiązać się z brakiem tytułu prawnego do lokalu.
Kierowca tira został wymeldowany przez byłą żonę z jej mieszkania.
– Od roku tam nie przebywam i zabrałem swoje rzeczy osobiste. Nie zamieszkuję w lokalu tylko dlatego, że nie mam kluczy i rzadko mogę przebywać w domu ze względu na charakter pracy. Czy jeżeli się odwołam, to będę ponownie zameldowany – pyta pan Zygmunt z Łukowa.
Z opisanej sytuacji wynika, że mieszkanie byłej małżonki nie jest miejscem stałego pobytu czytelnika. Przesłanką wymeldowania jest samo opuszczenie lokalu trwające ponad 3 miesiące (art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych). O opuszczeniu lokalu można mówić tylko wtedy, kiedy jest ono dobrowolne.
Taka wykładnia służy wyłącznie zabezpieczeniu interesu osób, które opuściły lokal wbrew swojej woli, ale jednocześnie także w wyniku działań bezprawnych. W takim przypadku należy przyjąć, że nieprzebywanie w lokalu musi mieć charakter czasowy (jak zdarzenie losowe) i stan ten może ustąpić w chwili, gdy podejmowane środki prawne doprowadzą do przywrócenia prawa korzystania z lokalu (możliwości dalszego w nim przebywania).
Przyjęte w orzecznictwie kryterium tzw. dobrowolności, zawężające w istocie rozumienie pojęcia „opuszczenia lokalu” nie może być jednak odnoszone do wszelkich przypadków opuszczenia lokalu wbrew woli zainteresowanego.
Jak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 10 stycznia 2011 r. sama wola określonej osoby dalszego zamieszkiwania w lokalu stanowi bezwzględną przeszkodę dla stwierdzenia tego, że nastąpiło opuszczenie lokalu (nawet pomimo obiektywnego trwałego braku możliwości z niego korzystania).
Inaczej będzie jednak w przypadku długotrwałego, faktycznego zaprzestania zamieszkiwania w lokalu, w sytuacji gdy strona nie ma do niego uprawnień, a osoba dysponująca nim odmawia możliwości z niego korzystania.
Jeżeli obiektywnie można stwierdzić, że sytuacja ta ma charakter stały, to można uznać, że nastąpiło trwałe opuszczenie lokalu, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Będzie tak przykładowo w sytuacji, gdy wymeldowany nie przebywał w lokalu w przeciągu kilku lat pomimo deklarowanej woli tam zamieszkiwania, a opuszczenie lokalu nie było następstwem działań bezprawnych. Na sytuację takiej osoby wpływa również to, że nie dysponuje ona kluczami, a ponadto porozumieniem z dysponentem lokalu co do możliwości jego tam zamieszkiwania.
Podstawa
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 stycznia 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 2172/10.