TEZA: Gdy formą współdziałania dwóch organów administracji jest uzgodnienie warunków zabudowy, organ wydający decyzję jest związany stanowiskiem organu uzgadniającego lub odmawiającego uzgodnienia.
STAN FAKTYCZNY
Burmistrz gminy i miasta decyzją odmówił ustalenia warunków zabudowy nieruchomości pod budowę budynku mieszkalnego w ramach zagrody rolnej. W podstawie prawnej tej decyzji burmistrz powołał się na art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. nr 80, poz. 1071 z późn. zm., dalej k.p.a.), art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1 i 4 oraz art. 64 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 z późn. zm., dalej Upizp). W uzasadnieniu burmistrz wskazał, że dla przedmiotowej nieruchomości nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przeto wniosek o zmianę sposobu zagospodarowania terenu wymaga ustalenia warunków zabudowy. Projekt decyzji został przedstawiony do właściwych organów w celu jego uzgodnienia. W toku postępowania wojewoda odmówił uzgodnienia projektu warunków zabudowy w zakresie braku zgodności zamierzenia inwestycyjnego z zadaniami rządowymi, polegającymi na budowie w tym rejonie drogi krajowej. Postanowienie to stało się ostateczne.
Odwołanie od decyzji wniósł inwestor, domagając się jej uchylenia. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Sprawa ostatecznie trafiła do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 60 ust. 1 Upizp decyzję o warunkach zabudowy wydaje, z zastrzeżeniem dotyczącym tzw. terenów zamkniętych, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, po uzgodnieniu z właściwymi organami i uzyskaniu uzgodnień lub decyzji wymaganych odrębnymi przepisami.
Samego uzgodnienia decyzji o warunkach zabudowy dokonuje się w trybie art. 106 k.p.a. Zgodnie z nim, jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ (wyrażenia opinii lub zgody albo wyrażenia stanowiska w innej formie), decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez ten organ. W przypadku formy współdziałania, gdy formą jest uzgodnienie, organ wydający decyzję jest związany stanowiskiem organu uzgadniającego (lub odmawiającego uzgodnienia).
Postępowanie uzgodnieniowe ma charakter akcesoryjny i jest częścią szeroko rozumianego postępowania w sprawie głównej. To jego wynik jest wiążący dla organu prowadzącego postępowanie główne i nie może być przez ten organ samodzielnie weryfikowany nawet wówczas, gdy postępowanie, w którym wydano postanowienie uzgodnieniowe, obarczone jest wadami proceduralnymi (wyrok NSA z 20 czerwca 2007 r. II OSK 922/06). Ewentualna weryfikacja postanowień uzgodnieniowych nie może być dokonywana przez organ prowadzący postępowanie główne, a ich naruszenie w przypadku braku możliwości wniesienia zażalenia może nastąpić w trybach nadzwyczajnych. Przenosząc ten pogląd na realia rozpoznawanej sprawy WSA wyjaśnił, że postanowieniem odmawiającym uzgodnienia związany był zarówno orzekający w sprawie burmistrz, jak i SKO. Postanowienia wojewody nie może także ocenić sąd orzekający w sprawie.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 3 grudnia 2010 r., sygn.akt II SA/Rz 625/10