Pani Krystyna kupiła komputer. W domu okazało się, że otrzymany towar znacznie odbiega od jej oczekiwań, ponieważ nie ma funkcji, o których zapewniał ją sprzedawca. W tym przypadku zachodzi niezgodność towaru z umową, co uprawnia kupującego do złożenia reklamacji.
Jeżeli konsument uzgodnił ze sprzedawcą lub wykonawcą cechy towaru, np. zlecił krawcowej uszycie sukienki wieczorowej, w kolorze czerwonym, w fasonie określonym w katalogu, to znaczy, że właściwości towaru zostały indywidualnie uzgodnione. W takim wypadku towar, który zostanie dostarczony konsumentowi, będzie niezgodny z umową, jeśli nie będzie odpowiadał opisowi, wzorowi czy próbce, a także gdy okaże się, że nie nadaje się do celu określonego przy zawarciu umowy. Wykonawca czy też sprzedawca nie będzie odpowiadał za wadliwy towar, jeśli przy zawieraniu umowy poinformował konsumenta o tym, że np. nie jest możliwe uszycie wskazanej prze niego sukienki z materiału, jaki wybrał, a mimo to konsument zadecydował się na to zamówienie.

Towar niezgodny z umową

Może się zdarzyć, że przy zakupie towaru konsument nie uzgodnił ze sprzedawcą indywidualnie właściwości towaru. Sytuacja taka będzie miała miejsce, jeśli konsument dokonał zakupu, wybierając towar z półki, np. kupił telewizor, który mu się spodobał w sklepie. W tym przypadku taki towar jest niezgodny z umową, gdy nie nadaje się do celu, do jakiego jest zwykle używany, oraz właściwości towaru nie odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju, np. telewizor nie wyświetla obrazu. Natomiast jeśli w ramach umowy sprzedaży zostały wykonane czynności montażowe przez sprzedawcę lub przez osobę, za którą ponosi odpowiedzialność, i okaże się, że zostały one nieprawidłowo wykonane, to taki towar może także zostać uznany za niezgodny z umową.
Ponadto jeśli konsument samodzielnie zamontował lub złożył produkt według otrzymanej instrukcji, a okaże się, że działa nieprawidłowo, też można uznać, że towar jest niezgodny z umową.

Zapewnienia sprzedawcy

Towar niezgodny z umową nie zawsze jest towarem wadliwym. Przedmiot może nie mieć wad, ale konsument kupił go pod wpływem zapewnień sprzedawcy lub producenta i okazało się, że został źle poinformowany i wprowadzony w błąd, ponieważ produkt nie ma cech, o które konsument pytał i na których mu zależało.
Ponadto towar będzie uznany za niezgodny z umową, jeśli nie odpowiada oczekiwaniom, które konsument oparł na składanych publicznie zapewnieniach sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela. Chodzi tu o zapewnienia i informacje zamieszczone w oznakowaniu towaru lub reklamie, odnoszące się do właściwości towaru oraz terminu, w jakim towar powinien je posiadać.
Takie zapewnienia często znajdują się jedynie w różnych ulotkach czy nalepkach na towarze. Warto je zachować, ponieważ w momencie kiedy konsument będzie chciał zgłosić reklamację, będzie mógł powołać się na konkretne zapewnienia.
Sprzedawca nie odpowiada za niezgodność towaru z umową, jeśli kupujący w chwili zawarcia umowy o tej niezgodności wiedział lub z łatwością mógł się dowiedzieć.

Wina konsumenta

Duże znaczenie ma ustalenie, czy niezgodność towaru z umową istniała już w chwili zakupu i czy była kupującemu znana. Sprzedawca nie będzie ponosił odpowiedzialności za zapewnienia zawarte w reklamie lub oznakowaniu towaru, jeżeli wykaże, że ich nie znał ani nie mógł znać, np. jeśli konsument powołuje się na zagraniczną reklamę telewizyjną.
PRZYKŁAD
Konsument ma prawo do nieodpłatnej naprawy albo wymiany towaru
Konsument może się domagać od sprzedawcy nieodpłatnej naprawy towaru albo wymiany. Wybór należy do konsumenta a nie do sprzedawcy. Ponadto konsument nie może żądać zwrotu pieniędzy za wadliwy towar, dopóki jest możliwa wymiana albo naprawa.
Podstawa prawna
Ustawa z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej (Dz.U. z 2002 r. nr 141, poz. 1176)