Pacjent, który został zainfekowany podczas leczenia w szpitalu żółtaczką lub gronkowcem, ma prawo do odszkodowania, renty oraz zadośćuczynienia.
Zadłużone szpitale bronią się przed wypłatą odszkodowań pacjentom zainfekowanym podczas leczenia np. żółtaczką czy gronkowcem.
Zazwyczaj nie dochodzi do zawarcia ugody i wypłacenia na tej podstawie odszkodowań za uszczerbek na zdrowiu i za rozstrój zdrowia. Aby uzyskać odszkodowanie, poszkodowany pacjent musi wnieść pozew do sądu przeciwko szpitalowi, który spowodował u niego rozstrój zdrowia bądź uszkodzenie ciała. Podczas rozprawy powinien udowodnić, że uszczerbku na zdrowiu doznał podczas leczenia właśnie w tej konkretnej placówce służby zdrowia. Może domagać się wówczas zasądzenia jednorazowego odszkodowania na pokrycie wszelkich kosztów, jakie z tego tytułu poniósł, renty, która wyrównywałaby szkody o charakterze trwałym oraz zadośćuczynienia. Natomiast w razie śmierci poszkodowanego pacjenta z roszczeniami o naprawienie szkód majątkowych mają prawo wystąpić członkowie jego rodziny i żądać np. zwrotu kosztów leczenia i pogrzebu, jednorazowego odszkodowania, renty.
Z tytułu odszkodowania poszkodowany pacjent ma prawo do zwrotu wszelkich wydatków, które poniósł. Są to: koszty leczenia, lekarstw, pobytu w szpitalu, konsultacji u wybitnych specjalistów, dodatkowej pomocy pielęgniarskiej, specjalnego odżywiania, nabycia protez, a także wydatki związane z jego przewozem na wizyty lekarskie, zabiegi i rehabilitację.
Poszkodowany pacjent, który powinien przestrzegać diety ma prawo domagać się zwrotu, wydatków na zakup droższego jedzenia, którego ona wymaga. Roszczenie o rentę przysługuje w razie utraty zdolności do pracy zarobkowej, zwiększenia się potrzeb poszkodowanego pacjenta i zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość.