Niedawno wprowadzono zmiany m.in. w zasadach rejestracji działalności gospodarczej w Krajowym Rejestrze Sądowym. Czy po wprowadzeniu tych zmian łatwiej jest zarejestrować spółkę?
MARCIN SUWAŁA
radca prawny, kancelaria Grynhoff Woźny Maliński
Od 31 marca 2009 r. obowiązuje zmieniony art. 19b ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), którego celem było wdrożenie tzw. jednego okienka. Tę nową regulację wprowadził art. 17 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Niestety, zasada jednego okienka w przypadku podmiotów rejestrujących działalność gospodarczą w KRS nie funkcjonuje prawidłowo i wprowadza niepotrzebne utrudnienia.
Przede wszystkim zaznaczyć należy, że przed wejściem w życie zmian wnioskodawca miał wybór, czy składać zgłoszenie identyfikacyjne NIP oraz wniosek o wpis do rejestru podmiotów gospodarki narodowej (REGON) jednocześnie z wnioskiem o wpis do rejestru przedsiębiorców KRS. Od wejścia w życie nowelizacji złożenie tego wniosku i zgłoszenia wraz z wnioskiem o wpis podmiotu do rejestru przedsiębiorców jest obligatoryjne. Dodatkowo jeżeli wnioskodawca będzie płatnikiem składek ubezpieczeniowych, to ma on obowiązek złożenia wraz z tym wnioskiem odpowiedniego zgłoszenia. Oznacza to, że rejestrując nowo powstały podmiot w rejestrze przedsiębiorców KRS, należy do wniosku o wpis załączyć formularze NIP-2, RG-1 oraz ZUS-ZPA. Dodatkowo należy złożyć także drugi egzemplarz umowy spółki oraz dokument potwierdzający prawo do lokalu, w którym podmiot ma siedzibę (np. umowę najmu) na potrzeby zgłoszenia identyfikacyjnego NIP. Konsekwencją niezałączenia tych formularzy będzie wezwanie wnioskodawcy do uzupełnienia braków poprzez złożenie brakujących dokumentów. Ustawodawca przewidział przy tym szczególną sankcję w przypadku niewskazania we wniosku NIP-2 naczelnika urzędu skarbowego, do którego kierowane jest to zgłoszenie. W takim przypadku wniosek podlega zwrotowi i wnioskodawca musi go złożyć ponownie.
Wprowadzone regulacje, wbrew założeniom nowelizacji, nie ułatwiają życia przedsiębiorcom. Problemy mogą się pojawić już w przypadku realizacji obowiązku złożenia dokumentu potwierdzającego prawo do lokalu, w którym podmiot ma siedzibę (np. umowa najmu). Zważywszy, że podmiot taki nie dysponuje jeszcze numerem KRS, REGON oraz NIP, zawarcie takiej umowy najmu, niezależnie od problemu reprezentacji podmiotu, może napotkać znaczne trudności natury technicznej. Konieczne będzie bowiem przekonanie kontrahenta do zawarcia umowy, w sytuacji gdy rejestracja podmiotu, a tym bardziej data rejestracji, nie są pewne. Wniosek może bowiem zawierać braki wymagające uzupełnienia albo skutkujące jego oddaleniem.