Gmina odpowiada za zbiorowy transport lokalny, a powiat za transport na szczeblu ponadgminnym. Rada gminy może ustalać ceny urzędowe za usługi przewozowe transportu zbiorowego. W większości polskich miast komunikacja miejska zorganizowana jest w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, w której wszystkie udziały należą do gminy.
Gmina jako podstawowa jednostka samorządu terytorialnego jest właściwa m.in. w sprawie lokalnego transportu zbiorowego. Wykonywanie zadań publicznych może być realizowane również w drodze współdziałania między jednostkami samorządu terytorialnego. Gminy, związki międzygminne oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego mogą udzielać sobie pomocy, w tym finansowej. Powiat wykonuje określone zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu i dróg publicznych. Podobnie jak gmina, powiat może zawierać porozumienia w sprawie powierzenia zadań publicznych z jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego, a także z województwem, na którego obszarze znajduje się terytorium powiatu.
W aglomeracjach czy też duży miastach gminy, organizując publiczny transport lokalny, często obsługują potrzeby ponadgminne. Samorząd województwa ma jedynie podstawy prawne do organizowania i finansowania pasażerskich kolejowych przewozów regionalnych. W pasażerskim transporcie drogowym samorząd województwa wydaje tylko zezwolenia na regularne i regularne specjalne przewozy osób. W praktyce ten segment przewozów pasażerskich kształtowany jest przez rynek, w tym prywatnych przewoźników, a samorządy szczebla powiatowego i wojewódzkiego realizują wyłącznie rolę koordynatora rozkładów jazdy.

To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej.