Straż Graniczna nie może mieć pewności, czy osoba, która wielokrotnie bezskutecznie starała się wjechać do Polski, chce przekroczyć granicę w celach zarobkowych – wynika z najnowszego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, który oddalił skargę kasacyjną komendanta głównego SG.



Sprawa dotyczyła Czeczenki, która na przejściu w Terespolu próbowała złożyć wniosek o ochronę międzynarodową. Jak wielokrotnie pisaliśmy, w podobnych przypadkach straż rutynowo odmawia przyjęcia wniosku i wydaje decyzje o odmowie wjazdu do Polski. Praktyka ta trwa już od prawie trzech lat. Zwyczajowo podstawą odmowy jest notatka służbowa funkcjonariusza Straży Granicznej, w której stwierdza się, że cudzoziemiec nie ma ważnej wizy ani innego dokumentu uprawniającego do podróży, zaś jej motywy mają podłoże ekonomiczne.
Helsińska Fundacja Praw Człowieka, która zaskarżyła decyzję w sprawie Czeczenki do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, przekonywała, że takiej notatki nie można traktować jako materiału dowodowego wystarczającego do podjęcia decyzji o braku zgody na wjazd. I WSA przyznał organizacji rację, zwracając uwagę, że przed wydaniem odmowy wjazdu musi być sporządzany protokół, podpisany następnie przez osobę zamierzającą starać się o status uchodźcy, co wynika z art. 34 ustawy o cudzoziemcach (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2206).
Wyrok ten potwierdził NSA, który podkreślił, że dopiero protokół, w którym Czeczenka potwierdziłaby treść rozmowy z funkcjonariuszem SG, może być podstawą stwierdzenia, czy chciała ona złożyć wniosek o udzielenie jej ochrony, czy nie. Służby graniczne nie mogą mieć też pewności, że osoba, która wielokrotnie próbowała wjechać do Polski i deklarowała, że będzie się starać o status uchodźcy, jest migrantem ekonomicznym.
W ub.r. fundacja helsińska złożyła też skargę przeciwko Polsce do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Czeczena, któremu służby graniczne 31 razy zablokowały możliwość złożenia wniosku o ochronę międzynarodową. Zdaniem prawników HFPC odmowa naraża cudzoziemca na ryzyko tortur.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 17 maja 2018 r., sygn. akt II OSK/2766/17.