Zmiany w ustrojowych ustawach samorządowych wprowadzane ustawą z 11 stycznia 2018 r. wchodzą po upływie 14 dni od ogłoszenia ustawy nowelizującej.
Ustawodawca nie zdecydował się na wydłużenie w tym zakresie vacatio legis, pomimo iż rozwiązanie takie zastosował w przypadku kilku innych przepisów zmienianych przedmiotową ustawą, które wejdą w życie 1 stycznia 2019 r. albo „z pierwszym dniem kadencji Sejmu następującej po kadencji, w czasie której niniejsza ustawa weszła w życie.” Tym samym należałoby przyjąć, iż z chwilą wejścia w życie ustawy nowelizującej adresaci nowych przepisów zawartych w ustrojowych ustawach samorządowych zobowiązani są do ich przestrzegania i stosowania. Odmienny wniosek może wynikać z analizy zawartej w przepisie przejściowym, zgodnie z którym zmiany w ustawach samorządowych „stosuje się do kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego następujących po kadencji, w czasie której niniejsza ustawa weszła w życie”. Przepis ten zdaje się wskazywać, iż wolą ustawodawcy było, aby nowe przepisy były stosowane dopiero od kolejnej kadencji.
Przyjęte rozwiązanie pozostaje w sprzeczności z zasadami techniki prawodawczej, co dodatkowo utrudnia jego prawidłową interpretację. Jednocześnie nawet w przypadku przyjęcia korzystnej dla samorządów interpretacji, zgodnie z którą powyższy przepis przejściowy wywołuje zakładane przez parlamentarzystów skutki prawne, nie rozwiewa to wszystkich wątpliwości dotyczących wpływu nowych przepisów na obowiązywanie dotychczasowych aktów prawa miejscowego. Brak bowiem w tym zakresie jednoznacznych przepisów przejściowych.
Prof. Krystian Ziemski, Maciej Kiełbus, Kancelaria Prawna Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu